د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
79
:
5
كَانُوْا لَا یَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُّنْكَرٍ فَعَلُوْهُ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَفْعَلُوْنَ ۟
آنها یکدیگر را از ارتکاب گناه نهی نمی‌کردند، بلکه گناهکاران آنها، گناهان و منکرات را آشکارا مرتکب می‌شدند؛ زیرا کسی نبود که بر آنها اعتراض کند. به‌راستی بسیار بد بود که نهی از مُنکَر را ترک می‌کردند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• ترك الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر موجب لِلَّعْنِ والطرد من رحمة الله تعالى.
ترک امر به معروف و نهی از منکر، موجب لعنت و رانده‌شدن از رحمت الله متعال است.
• من علامات الإيمان: الحب في الله والبغض في الله.
از نشانه‌های ایمان: دوستی به خاطر الله و دشمنی به‌خاطر او تعالی است.
• موالاة أعداء الله توجب غضب الله عز وجل على فاعلها.
دوستی با دشمنان الله، موجب خشم او تعالی است.
• شدة عداوة اليهود والمشركين لأهل الإسلام، وفي المقابل وجود طوائف من النصارى يدينون بالمودة للإسلام؛ لعلمهم أنه دين الحق.
دشمنی زیاد یهود و مشرکان با مسلمانان؛ و در مقابل، وجود گروه‌هایی از نصاری که محبت با اسلام را برای خود برگزیده‌اند؛ چون می‌دانند که اسلام حق است.
