د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
70
:
5
لَقَدْ اَخَذْنَا مِیْثَاقَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ وَاَرْسَلْنَاۤ اِلَیْهِمْ رُسُلًا ؕ— كُلَّمَا جَآءَهُمْ رَسُوْلٌۢ بِمَا لَا تَهْوٰۤی اَنْفُسُهُمْ ۙ— فَرِیْقًا كَذَّبُوْا وَفَرِیْقًا یَّقْتُلُوْنَ ۟ۗ
همانا پیمان های محکمی از بنی اسرائیل مبنی بر گوش به فرمان بودنشان گرفتیم، و پیامبرانی را برای تبلیغ شريعت الله متعال به سوی آنان فرستادیم، اما این پیمان ها را شکستند و با پیروی از هوای نفسشان به آنچه که پیامبرانشان آورده بودند، پشت کردند و برخی از آنان را دروغگو پنداشته و برخی دیگر را کشتند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• العمل بما أنزل الله تعالى سبب لتكفير السيئات ودخول الجنة وسعة الأرزاق.
عمل به آنچه که الله متعال نازل کرده است، سبب پوشاندن بدی‌ها و ورود به بهشت و گشایش در روزی است.
• توجيه الدعاة إلى أن التبليغ المُعتَدَّ به والمُبْرِئ للذمة هو ما كان كاملًا غير منقوص، وفي ضوء ما ورد به الوحي.
راهنمایی دعوتگران به اینکه آن تبلیغی معتبر به شمار می‌آید و ذمه را بری می‌کند، که کامل و بدون کاستی، و در پرتو وحی انجام شود.
• لا يُعْتد بأي معتقد ما لم يُقِمْ صاحبه دليلًا على أنه من عند الله تعالى.
هیچ اعتقادی معتبر نیست و به حساب نمی‌آید مگر زمانی‌که صاحب آن دلیلی ارائه کند بر اینکه از جانب الله متعال است.
