د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
د مخ نمبر:
12
:
49
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اجْتَنِبُوْا كَثِیْرًا مِّنَ الظَّنِّ ؗ— اِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ اِثْمٌ وَّلَا تَجَسَّسُوْا وَلَا یَغْتَبْ بَّعْضُكُمْ بَعْضًا ؕ— اَیُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ یَّاْكُلَ لَحْمَ اَخِیْهِ مَیْتًا فَكَرِهْتُمُوْهُ ؕ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ تَوَّابٌ رَّحِیْمٌ ۟
ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید، و از احکامش پیروی کرده‌اید، از بسیاری از تهمت‌هایی که اسباب و قرائن کافی ندارند دوری کنید. همانا برخی گمان‌ها گناه هستند، مانند بدگمانی به کسی‌که ظاهر صالحی دارد، و در جستجوی عیوب مؤمنان در غیاب‌شان نباشید، و نباید یکی از شما برادرش را به سخنی که نمی‌پسندد یاد کند؛ زیرا این کار مانند آن است که گوشت برادر مردۀ خویش را بخورد. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مردۀ خویش را بخورد؟! پس از غیبت برادر خویش اکراه داشته باشید زیرا غیبت کردن از برادر مانند خوردن گوشت برادر مرده است، و با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او تعالی بترسید. به‌راستی‌که الله نسبت به بندگان توبه‌کارش بسیار بخشنده و مهربان است.
التفاسير:
13
:
49
یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اِنَّا خَلَقْنٰكُمْ مِّنْ ذَكَرٍ وَّاُ وَجَعَلْنٰكُمْ شُعُوْبًا وَّقَبَآىِٕلَ لِتَعَارَفُوْا ؕ— اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ اَتْقٰىكُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَلِیْمٌ خَبِیْرٌ ۟
ای مردم، به‌راستی‌که شما را از یک مرد یعنی پدرتان آدم علیه السلام، و یک زن یعنی مادرتان حواء آفریدیم، پس نباید برخی از شما بر برخی دیگر در نَسَب فخرفروشی کند، و پس از آن شما را ملت‌های زیاد و قبایل پراکنده‌ای قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، نه به این هدف که بر یکدیگر فخر بفروشید؛ زیرا تمایز جز به تقوا نیست، از این رو فرمود: همانا گرامی‌ترین شما نزد الله باتقواترین شما است. به‌راستی‌که الله از احوال شما آگاه است و از کمال و نقصانی که بر آن هستید بسیار دانا است، و ذره‌ای از آن بر او پوشیده نمی‌ماند.
التفاسير:
14
:
49
قَالَتِ الْاَعْرَابُ اٰمَنَّا ؕ— قُلْ لَّمْ تُؤْمِنُوْا وَلٰكِنْ قُوْلُوْۤا اَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْاِیْمَانُ فِیْ قُلُوْبِكُمْ ؕ— وَاِنْ تُطِیْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ لَا یَلِتْكُمْ مِّنْ اَعْمَالِكُمْ شَیْـًٔا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
برخی بادیه‌نشینان وقتی نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدند گفتند: به الله و رسولش ایمان آوردیم. - ای رسول- به آنها بگو: ایمان نیاورده‌اید، بلکه بگویید: تسلیم شدیم و اطاعت کردیم، و ایمان هنوز در دل‌های‌تان وارد نشده است، و انتظار می‌رود که در دل‌های‌تان وارد شود، و -ای بادیه‌نشینان- اگر در ایمان و عمل صالح، و ترک محرمات از الله و رسولش فرمان‌برداری کنید، الله ذره‌ای از پاداش اعمال‌تان نمی‌کاهد؛ زیرا الله نسبت به بندگان توبه‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است.
التفاسير:
15
:
49
اِنَّمَا الْمُؤْمِنُوْنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوْا وَجٰهَدُوْا بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الصّٰدِقُوْنَ ۟
مؤمنان واقعی کسانی هستند که به الله و رسولش ایمان آورده‌اند، و شکی با ایمان‌شان درنیامیخته است، و با اموال و جان‌های‌شان در راه الله جهاد کرده‌اند، و ذره‌ای از آن بخل نورزیده‌اند. اینها که صفات مذکور را دارند همان مؤمنان راستین هستند.
التفاسير:
16
:
49
قُلْ اَتُعَلِّمُوْنَ اللّٰهَ بِدِیْنِكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ؕ— وَاللّٰهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیْمٌ ۟
- ای رسول- به این بادیه‌نشینان بگو: آیا شما الله را از دین خویش آگاه و باخبر می‌سازید؟! درحالی‌که الله از آنچه در آسمان‌ها، و آنچه در زمین است آگاه است، و بر هر چیزی دانا است، و ذره‌ای بر او پوشیده نمی‌ماند، پس نیازی ندارد که شما دین‌تان را به او اعلام کنید.
التفاسير:
17
:
49
یَمُنُّوْنَ عَلَیْكَ اَنْ اَسْلَمُوْا ؕ— قُلْ لَّا تَمُنُّوْا عَلَیَّ اِسْلَامَكُمْ ۚ— بَلِ اللّٰهُ یَمُنُّ عَلَیْكُمْ اَنْ هَدٰىكُمْ لِلْاِیْمَانِ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
- ای رسول- این بادیه‌نشینان بر تو منت می‌گذارند که اسلام آورده‌اند، به آنها بگو: با ورود خویش در دین الله بر من منت ننهید؛ زیرا نفع آن - اگر حاصل شود- به خودتان بازمی‌گردد، بلکه الله بر شما منت می‌نهد که شما را به ایمان آوردن به اسلام توفیق داد اگر در این ادعا که در اسلام وارد شده‌اید راستگو هستید.
التفاسير:
18
:
49
اِنَّ اللّٰهَ یَعْلَمُ غَیْبَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَاللّٰهُ بَصِیْرٌ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟۠
همانا الله امور نهان آسمان‌ها و امور نهان زمین را می‌داند، و ذره‌ای از آن بر او پوشیده نمی‌ماند، و الله به آنچه انجام می‌دهید بینا است، و ذره‌ای از اعمال‌تان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به زودی شما را در قبال اعمال خوب و بد جزا خواهد داد.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• سوء الظن بأهل الخير معصية، ويجوز الحذر من أهل الشر بسوء الظن بهم.
بدگمانی به اهل خیر گناه است، و پرهیز از اهل شر با گمان بد به آنها جایز است.
• وحدة أصل بني البشر تقتضي نبذ التفاخر بالأنساب.
یکی بودن اصل و نَسَبِ انسان‌ها می‌طلبد که به نسب‌های‌شان فخرفروشی نکنند.
• الإيمان ليس مجرد نطق لا يوافقه اعتقاد، بل هو اعتقاد بالجَنان، وقول باللسان، وعمل بالأركان.
ایمان، یک لفظ خالی و بدون اعتقاد نیست، بلکه اعتقاد به قلب، و سخن به زبان، و عمل به اعضا و جوارح است.
• هداية التوفيق بيد الله وحده وهي فضل منه سبحانه ليست حقًّا لأحد.
هدایتِ توفیق فقط به دست الله و بخششی از جانب او تعالی است و هیچ‌کس حقی در این مورد ندارد.
