د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
11
:
41
ثُمَّ اسْتَوٰۤی اِلَی السَّمَآءِ وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْاَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا اَوْ كَرْهًا ؕ— قَالَتَاۤ اَتَیْنَا طَآىِٕعِیْنَ ۟
سپس او سبحانه قصد آفرینش آسمان کرد، و آسمان در آن روز دودی بود که به آن و زمین فرمود: به اختیار، یا به اجبار از فرمان من اطاعت کنید، که هیچ راه گریزی از آن ندارید. آسمان و زمین گفتند: پروردگارا فرمان‌بردارانه آمدیم، و هیچ اراده‌ای جز ارادۀ تو نداریم.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• تعطيل الكافرين لوسائل الهداية عندهم يعني بقاءهم على الكفر.
عدم استفادۀ کافران از وسایل هدایت؛ به معنای باقی‌ماندن آنها در کفر است.
• بيان منزلة الزكاة، وأنها ركن من أركان الإسلام.
بیان جایگاه زکات، و اینکه یکی از ارکان اسلام است.
• استسلام الكون لله وانقياده لأمره سبحانه بكل ما فيه.
تسلیم بودنِ تمام هستی در برابر الله و فرمان‌برداری از امر او سبحانه.
