د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
15
:
40
رَفِیْعُ الدَّرَجٰتِ ذُو الْعَرْشِ ۚ— یُلْقِی الرُّوْحَ مِنْ اَمْرِهٖ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ مِنْ عِبَادِهٖ لِیُنْذِرَ یَوْمَ التَّلَاقِ ۟ۙ
و فقط او سزاوار است که دعا و طاعت برایش خالص گردانیده شود؛ زیرا برخلاف تمام مخلوقاتش درجاتی والا دارد، و صاحب عرش بزرگ است. وحی را برای هر یک از بندگانش که بخواهد می‌فرستد تا هم خودشان بیدار شوند و هم دیگران را بیدار کنند و به این هدف که مردم را از روز قیامت که در آن، همگی به هم می‌پیوندند بترسانند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• مَحَلُّ قبول التوبة الحياة الدنيا.
محل پذیرش توبه، زندگی دنیا است.
• نفع الموعظة خاص بالمنيبين إلى ربهم.
تنها بندگان توبه کار، از پند و اندرزها سودمند می شوند.
• استقامة المؤمن لا تؤثر فيها مواقف الكفار الرافضة لدينه.
استقامت مؤمن تحت تأثیر مواضع کافران که دینش را رد می‌کنند قرار نمی‌گیرد.
• خضوع الجبابرة والظلمة من الملوك لله يوم القيامة.
خواری و فروتنی پادشاهان ستمگر و ظالم در برابر الله در روز قیامت.
