د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
144
:
4
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الْكٰفِرِیْنَ اَوْلِیَآءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِیْنَ ؕ— اَتُرِیْدُوْنَ اَنْ تَجْعَلُوْا لِلّٰهِ عَلَیْكُمْ سُلْطٰنًا مُّبِیْنًا ۟
ای کسانی که ایمان آورده اید و از رسولش پیروی کرده اید، کافران را به عنوان دوستان صمیمی نگیرید و به جای مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خویش قرار ندهید، آیا با این کارتان می خواهید برای الله حجتی آشکار علیه خود قرار دهید تا شما را سزاوار عذاب بگرداند؟
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• بيان صفات المنافقين، ومنها: حرصهم على حظ أنفسهم سواء كان مع المؤمنين أو مع الكافرين.
بیان صفات منافقان؛ از جمله: اشتیاق آنها بر نصیب خودشان، چه همراه مؤمنان باشد یا همراه کافران.
• أعظم صفات المنافقين تَذَبْذُبُهم وحيرتهم واضطرابهم، فلا هم مع المؤمنين حقًّا ولا مع الكافرين.
بزرگترین صفات منافقان دودلی و سرگشتگی و آشفتگی است، زیرا در حقیقت نه با مؤمنان هستند و نه با کافران.
• النهي الشديد عن اتخاذ الكافرين أولياء من دون المؤمنين.
نهی شدید از انتخاب کافران به عنوان دوست به‌جای مؤمنان.
• أعظم ما يتقي به المرء عذاب الله تعالى في الآخرة هو الإيمان والعمل الصالح.
بزرگترین سپری که انسان در برابر عذاب الله متعال در آخرت برای خودش می‌سازد، ایمان و عمل صالح است.
