د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
67
:
39
وَمَا قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهٖ ۖۗ— وَالْاَرْضُ جَمِیْعًا قَبْضَتُهٗ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ وَالسَّمٰوٰتُ مَطْوِیّٰتٌ بِیَمِیْنِهٖ ؕ— سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰی عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟
و مشرکان، الله را آن‌گونه که سزاوار بزرگی‌اش است بزرگ نشمرده‌اند چون مخلوقات ضعیف و ناتوانش را با او شریک قرار دادند، و از قدرت الله که یکی از مظاهرش این است که زمین با کوه‌ها و درختان و رودها و دریاهایش در روز قیامت در قبضۀ او است، و تمام آسمان‌های هفت‌گانه با دست راست او تعالی در هم پیچیده می‌شود، غافل مانده‌اند. الله از آنچه مشرکان می‌گویند و به آن باور دارند منزه و پاک و برتر است.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الكِبْر خلق ذميم مشؤوم يمنع من الوصول إلى الحق.
غرور، اخلاقی نکوهیده و نامبارک است که از رسیدن به حق محروم می‌سازد.
• سواد الوجوه يوم القيامة علامة شقاء أصحابها.
سیاهی چهره‌ها در روز قیامت نشانۀ بدبختی صاحبان‌شان است.
• الشرك محبط لكل الأعمال الصالحة.
شرک تمام اعمال صالح را تباه می‌سازد.
• ثبوت القبضة واليمين لله سبحانه دون تشبيه ولا تمثيل.
اثبات قبضه و دست راست برای الله سبحان، بدون تشبیه و تمثیل.
