د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
د مخ نمبر:
32
:
39
فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَی اللّٰهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ اِذْ جَآءَهٗ ؕ— اَلَیْسَ فِیْ جَهَنَّمَ مَثْوًی لِّلْكٰفِرِیْنَ ۟
و هیچ‌کس ستمکارتر از کسی نیست که شریک و همسر و فرزند را که سزاوار الله نیست به او تعالی نسبت می‌دهد، و هیچ‌کس ستمکارتر از کسی نیست که وحیی را که رسول‌الله صلی الله علیه وسلم آورده تکذیب می‌کند. آیا پناهگاه و مسکنِ کافران به الله، و به آنچه رسولش آورده است در جهنم نیست؟! آری، به‌راستی‌که پناهگاه و مسکن آنها در جهنم است.
التفاسير:
33
:
39
وَالَّذِیْ جَآءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهٖۤ اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُتَّقُوْنَ ۟
و هر یک از پیامبران و دیگران که در اقوال و افعالش راستی آوَرَد، و به مقتضای آن عمل کند، اینها همان پرهیزگاران واقعی هستند. همان کسانی‌که از امر پروردگارشان فرمان‌برداری می‌کنند، و نهی او تعالی را ترک می‌کنند.
التفاسير:
34
:
39
لَهُمْ مَّا یَشَآءُوْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ؕ— ذٰلِكَ جَزٰٓؤُا الْمُحْسِنِیْنَ ۟ۚۖ
هر چه از خوشی‌های همیشگی که می‌خواهند نزد پروردگارشان دارند. این پاداش کسانی است که با آفریدگارشان و بندگانش نیکوکاری کردند.
التفاسير:
35
:
39
لِیُكَفِّرَ اللّٰهُ عَنْهُمْ اَسْوَاَ الَّذِیْ عَمِلُوْا وَیَجْزِیَهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ الَّذِیْ كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
تا الله بدترین گناهی را که در دنیا انجام می‌دادند، به‌سبب توبه و بازگشت‌شان به‌سوی پروردگارشان، از آنها بزداید، و پاداش آنها را بر حسب نیکوترین عمل صالحی که انجام می‌دادند به آنها بدهد.
التفاسير:
36
:
39
اَلَیْسَ اللّٰهُ بِكَافٍ عَبْدَهٗ ؕ— وَیُخَوِّفُوْنَكَ بِالَّذِیْنَ مِنْ دُوْنِهٖ ؕ— وَمَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ هَادٍ ۟ۚ
آیا الله برای بنده‌اش محمد صلی الله علیه وسلم در امر دین و دنیای او، و بازداشتن دشمنش از او، کافی نیست؟! آری، به‌راستی‌که او تعالی برایش کافی است، و - ای رسول- به‌سبب جهل و نادانی خویش، تو را از بت‌هایی که آنها را به جای الله عبادت می‌کنند می‌ترسانند از اینکه آسیبی به تو برسانند، و هرکس‌که الله دست از یاری‌اش بکشد و او را به هدایت توفیق ندهد، هیچ هدایتگری ندارد که او را هدایت کند و توفیق دهد.
التفاسير:
37
:
39
وَمَنْ یَّهْدِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ مُّضِلٍّ ؕ— اَلَیْسَ اللّٰهُ بِعَزِیْزٍ ذِی انْتِقَامٍ ۟
و هرکس‌که الله او را به هدایت توفیق دهد هیچ گمراه کننده‌ای نیست که بتواند او را گمراه سازد. آیا الله ذات شکست ناپذیری که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و ذات انتقام‌گیرنده از کسی‌که به او کفر ورزد و از او نافرمانی کند نیست؟! آری به‌راستی‌که او ذاتی شکست ناپذیر و انتقام‌گیر است.
التفاسير:
38
:
39
وَلَىِٕنْ سَاَلْتَهُمْ مَّنْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ لَیَقُوْلُنَّ اللّٰهُ ؕ— قُلْ اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اِنْ اَرَادَنِیَ اللّٰهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كٰشِفٰتُ ضُرِّهٖۤ اَوْ اَرَادَنِیْ بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكٰتُ رَحْمَتِهٖ ؕ— قُلْ حَسْبِیَ اللّٰهُ ؕ— عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُوْنَ ۟
و - ای رسول- اگر از این مشرکان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفریده است؟ به‌طور قطع خواهند گفت: الله آنها را آفریده است. برای اظهار ناتوانی معبودهای‌شان به آنها بگو: از این بت‌هایی که آنها را به جای الله عبادت می‌کنید، به من خبر دهید، اگر الله بخواهد آسیبی به من برساند آیا مالک برطرف کردن آسیب او از من هستند؟! یا اگر پروردگارم بخواهد رحمتی از جانب خویش به من ببخشاید آیا می‌توانند رحمت او را از من بازدارند؟! به آنها بگو: الله به تنهایی، برایم کافی است، در تمام کارهایم بر او توکل کردم، و توکل‌کنندگان باید فقط بر او توکل می‌کنند.
التفاسير:
39
:
39
قُلْ یٰقَوْمِ اعْمَلُوْا عَلٰی مَكَانَتِكُمْ اِنِّیْ عَامِلٌ ۚ— فَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ۟ۙ
- ای رسول- بگو: ای قوم من، بر شرک به الله که برای خودتان پسندیدید عمل کنید، من نیز بر دعوت به توحید الله، و اخلاص عبادت برای او تعالی که پروردگارم مرا به آن فرمان داده است عمل می‌کنم، به‌زودی از سرانجام هر (یک از این دو) روش آگاه خواهید شد.
التفاسير:
40
:
39
مَنْ یَّاْتِیْهِ عَذَابٌ یُّخْزِیْهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُّقِیْمٌ ۟
به‌زودی خواهید دانست که عذاب در دنیا به چه کسی می‌رسد و او را خوار و پست می‌گرداند، و عذاب همیشگی در آخرت که نه قطع می‌شود، و نه پایان می‌یابد بر او نازل می‌شود.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• عظم خطورة الافتراء على الله ونسبة ما لا يليق به أو بشرعه له سبحانه.
خطر بزرگ دروغ بستن به پروردگار و نسبت دادن آنچه که شایسته ی او یا شریعتش نیست.
• ثبوت حفظ الله للرسول صلى الله عليه وسلم أن يصيبه أعداؤه بسوء.
ثبوت محافظت رسول صلی الله علیه وسلم توسط الله از آزار و اذیت‌های دشمنانش.
• الإقرار بتوحيد الربوبية فقط بغير توحيد الألوهية، لا ينجي صاحبه من عذاب النار.
اقرار به توحید ربوبیت به تنهایی بدون توحید الوهیت، انسان را از عذاب جهنم نجات نمی‌دهد.
