د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
7
:
31
وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا وَلّٰی مُسْتَكْبِرًا كَاَنْ لَّمْ یَسْمَعْهَا كَاَنَّ فِیْۤ اُذُنَیْهِ وَقْرًا ۚ— فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟
و هرگاه آیات ما بر او خوانده شود مغرورانه از شنیدن آن روی می‌گرداند گویی آن را نشنیده است، مثل اینکه گوش‌هایش صداها را نمی‌شنوند، پس - ای رسول- او را به عذاب دردناکی که در انتظارش است بشارت دِه.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• طاعة الله تقود إلى الفلاح في الدنيا والآخرة.
طاعت الله به رستگاری در دنیا و آخرت منجر می‌شود.
• تحريم كل ما يصد عن الصراط المستقيم من قول أو فعل.
تحریم هر قول یا فعلی که از راه راست بازمی‌دارد.
• التكبر مانع من اتباع الحق.
تکبر مانع پیروی از حق است.
• انفراد الله بالخلق، وتحدي الكفار أن تخلق آلهتهم شيئًا.
یگانگی الله در آفرینش، و به مبارزه‌طلبی کافران که معبودهای‌شان چیزی بیافرینند.
