د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
13
:
29
وَلَیَحْمِلُنَّ اَثْقَالَهُمْ وَاَثْقَالًا مَّعَ اَثْقَالِهِمْ ؗ— وَلَیُسْـَٔلُنَّ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ عَمَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟۠
و به‌طور قطع این مشرکان که به‌سوی باطل خویش دعوت می‌دهند گناهانی را که مرتکب شده‌اند، و گناهان کسانی را که دعوت آنها را پیروی کرده‌اند به دوش خواهند کشید بدون اینکه ذره‌ای از گناهان پیروان آنها کاسته شود، و به‌طور قطع در روز قیامت در مورد سخنان باطلی که در دنیا می‌ساختند مورد سوال قرار خواهند گرفت.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.
الله با اعمال صالح گناهان را می‌پوشاند.
• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.
وجوب نیکی بر پدر و مادر مورد تأکید قرار گرفته است.
• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.
ایمان به الله، شکیبایی در برابر آزار دیدن در راه او تعالی را ایجاب می‌کند.
• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.
هرکس سنت بدی را به جای گذارد گناه سنت بد و گناه تمام کسانی‌که به آن عمل کنند بر اوست بدون اینکه ذره‌ای از گناهان کسانی‌که به آن سنت بد عمل کرده‌اند کاسته شود.
