د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
14
:
27
وَجَحَدُوْا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَاۤ اَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَّعُلُوًّا ؕ— فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِیْنَ ۟۠
و به‌سبب ستم و گردنکشی در برابر حق به این آیات روشن با آن‌که دل‌های‌شان یقین داشت که از جانب الله هستند کفر ورزیدند و به آنها اقرار نکردند، پس - ای رسول- بنگر که سرانجامِ فسادکاران در زمین به‌سبب کفر و گناهان‌شان چگونه بود، به تحقیق که همگی آنها را هلاک و نابود کرده‌ایم.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• التبسم ضحك أهل الوقار.
تبسم، خندۀ بزرگواران است.
• شكر النعم أدب الأنبياء والصالحين مع ربهم.
شکر نعمت‌ها، ادب پیامبران علیهم السلام و صالحان در برابر پروردگارشان است.
• الاعتذار عن أهل الصلاح بظهر الغيب.
عذرخواهی صادقانه از صالحان.
• سياسة الرعية بإيقاع العقاب على من يستحقه، وقبول عذر أصحاب الأعذار.
حکومت‌کردن بر رعیت با اجرای کیفر بر مجرمان، و پذیرفتن عذر معذور.
• قد يوجد من العلم عند الأصاغر ما لا يوجد عند الأكابر.
گاهی کوچکترها نسبت به امری آگاه هستند که بزرگان هیچ اطلاعی از آن ندارند.
