د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
17
:
25
وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَقُوْلُ ءَاَنْتُمْ اَضْلَلْتُمْ عِبَادِیْ هٰۤؤُلَآءِ اَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیْلَ ۟ؕ
و روزی‌که الله مشرکان تکذیب‌کننده، و آنچه را که به جای الله عبادت می‌کردند گرد می‌آورد، آن‌گاه به معبودها برای توبیخ عبادتگزاران‌شان می‌فرماید: آیا شما بندگانم را با این فرمان که شما را عبادت کنند گمراه ساختید، یا آنها از جانب خودشان گمراه شدند؟!
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.
جمع بین تهدید از عذاب الله و تشویق به ثواب او تعالی.
• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.
کالاهای دنیایی باعث فراموشی از یاد الله می‌شوند.
• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.
انسان بودن رسولان به دلیل تعامل آسان با آنها نعمتی از جانب الله برای مردم است.
• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.
تفاوت مردم در نعمت‌ها و مصیبت‌ها آزمایشی الهی برای بندگانش است.
