د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
73
:
21
وَجَعَلْنٰهُمْ اَىِٕمَّةً یَّهْدُوْنَ بِاَمْرِنَا وَاَوْحَیْنَاۤ اِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرٰتِ وَاِقَامَ الصَّلٰوةِ وَاِیْتَآءَ الزَّكٰوةِ ۚ— وَكَانُوْا لَنَا عٰبِدِیْنَ ۟ۙ
و آنها را پیشوایانی قرار دادیم که مردم توسط آنها به خیر هدایت می‌شدند، و مردم را به توحید در عبادت الله، با فرمانی از جانب او تعالی دعوت می‌کردند و به آنها وحی کردیم که کارهای نیک انجام دهید، و نماز را به کامل‌ترین وجه برپا دارید، و زکات را بپردازید، و در برابر ما تسلیم بودند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• فعل الخير والصلاة والزكاة، مما اتفقت عليه الشرائع السماوية.
کار خیر و نماز و زکات، از جمله مواردی است که شرایع آسمانی در آن اتفاق دارند.
• ارتكاب الفواحش سبب في وقوع العذاب المُسْتَأْصِل.
ارتکاب فواحش یکی از اسباب وقوع عذاب نابودگر است.
• الصلاح سبب في الدخول في رحمة الله.
اعمال نیک سبب ورود در رحمت الله است.
• الدعاء سبب في النجاة من الكروب.
دعا سبب نجات از اندوه است.
