د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
د مخ نمبر:
25
:
21
وَمَاۤ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا نُوْحِیْۤ اِلَیْهِ اَنَّهٗ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّاۤ اَنَا فَاعْبُدُوْنِ ۟
و - ای رسول- پیش از تو رسولی را نفرستادیم مگر اینکه به او وحی کردیم که معبود برحقی جز من نیست پس تنها مرا عبادت کنید، و هیچ‌چیز را با من شریک نگردانید.
التفاسير:
26
:
21
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَدًا سُبْحٰنَهٗ ؕ— بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُوْنَ ۟ۙ
و مشرکان گفتند: الله فرشتگان را دخترانی گرفته است، او سبحانه از دروغی که می‌گویند منزه و پاک است، بلکه فرشتگان بندگانی برای الله هستند، که از جانب او گرامی می‌باشند، و مقرب او هستند.
التفاسير:
27
:
21
لَا یَسْبِقُوْنَهٗ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِاَمْرِهٖ یَعْمَلُوْنَ ۟
در سخن بر پروردگارشان پیشی نمی‌گیرند، یعنی سخنی نمی‌گویند تا اینکه به آنها فرمان دهد، و آنها به فرمان او کار می‌کنند، و با فرمان او مخالفت نمی‌ورزند.
التفاسير:
28
:
21
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُوْنَ ۙ— اِلَّا لِمَنِ ارْتَضٰی وَهُمْ مِّنْ خَشْیَتِهٖ مُشْفِقُوْنَ ۟
اعمال گذشته و آیندۀ آنها را می‌داند، و شفاعت را جز به اذن او برای کسی‌که شفاعت را برایش برگزیند نمی‌خواهند، و آنها از ترس او سبحانه در هراسند، پس در هیچ امر و نهیی از او مخالفت نمی‌کنند.
التفاسير:
29
:
21
وَمَنْ یَّقُلْ مِنْهُمْ اِنِّیْۤ اِلٰهٌ مِّنْ دُوْنِهٖ فَذٰلِكَ نَجْزِیْهِ جَهَنَّمَ ؕ— كَذٰلِكَ نَجْزِی الظّٰلِمِیْنَ ۟۠
و به فرض اینکه هر یک از فرشتگان بگوید: من معبودی به جای الله هستم، به تحقیق که او را در قبال سخنش به عذاب جهنم در روز قیامت که همیشه در آن می‌ماند مجازات می‌کنیم، و به مانند همین مجازات، کسانی را که با کفر و شرک به الله ظلم می‌کنند مجازات می‌کنیم.
التفاسير:
30
:
21
اَوَلَمْ یَرَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اَنَّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنٰهُمَا ؕ— وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَآءِ كُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ ؕ— اَفَلَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
آیا کسانی‌که به الله کفر ورزیده‌اند ندانسته‌اند که آسمان‌ها و زمین به هم چسبیده بودند، و هیچ فاصله‌ای میان آن دو نبود، تا باران از آن نازل شود، سپس آن دو را از هم جدا ساختیم، و از آب نازل شده از آسمان به‌سوی زمین هر حیوان یا گیاهی را قرار دادیم، پس آیا از این امر پند نمی‌گیرند، و به یگانگیِ الله ایمان نمی‌آورند؟!
التفاسير:
31
:
21
وَجَعَلْنَا فِی الْاَرْضِ رَوَاسِیَ اَنْ تَمِیْدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیْهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ یَهْتَدُوْنَ ۟
و کوه‌هایی استوار در زمین پدید آوردیم تا کسانی را که بر روی آن هستند نجنبانَد، و مسیرها و راه‌های وسیع در آن قرار دادیم تا در سفرهای‌شان به‌سوی مقاصدشان راه یابند.
التفاسير:
32
:
21
وَجَعَلْنَا السَّمَآءَ سَقْفًا مَّحْفُوْظًا ۖۚ— وَّهُمْ عَنْ اٰیٰتِهَا مُعْرِضُوْنَ ۟
و آسمان را سقفی بدون ستون قرار دادیم که از سقوط و استراق سمع محفوظ است، و مشرکان از آیاتی که در آسمان است - مانند خورشید و ماه- رویگردان هستند و پند نمی‌گیرند.
التفاسير:
33
:
21
وَهُوَ الَّذِیْ خَلَقَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ؕ— كُلٌّ فِیْ فَلَكٍ یَّسْبَحُوْنَ ۟
و اللهِ یگانه همان ذاتی است که شب را برای استراحت، و روز را برای کسب معاش آفرید، و خورشید را نشانه‌ای بر روز، و ماه را نشانه‌ای بر شب آفرید، هر یک از خورشید و ماه در مدار مخصوص به خودش در جریان است، و از آن منحرف و مایل نمی‌شوند.
التفاسير:
34
:
21
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ ؕ— اَفَاۡىِٕنْ مِّتَّ فَهُمُ الْخٰلِدُوْنَ ۟
و - ای رسول- پیش از تو هیچ بشری را در این دنیا، جاویدان قرار ندادیم. پس آیا اگر اجل تو در این دنیا سپری شود و بمیری اینها پس از تو باقی می‌مانند؟! خیر.
التفاسير:
35
:
21
كُلُّ نَفْسٍ ذَآىِٕقَةُ الْمَوْتِ ؕ— وَنَبْلُوْكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً ؕ— وَاِلَیْنَا تُرْجَعُوْنَ ۟
هر نفسی مؤمن باشد یا کافر؛ مرگ را در دنیا می‌چشد، و - ای مردم- در این دنیا شما را با تکالیف و نعمت‌ها و مصیبت‌ها می‌آزماییم، سپس پس از مرگ‌تان فقط به‌سوی ما، نه به‌سوی غیر ما بازگردانیده می‌شوید، تا شما را در قبال اعمال‌تان جزا دهیم.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• تنزيه الله عن الولد.
منزه دانستن الله از فرزند.
• منزلة الملائكة عند الله أنهم عباد خلقهم لطاعته، لا يوصفون بالذكورة ولا الأنوثة، بل عباد مكرمون.
جایگاه فرشتگان نزد الله این است که آنها بندگانی هستند که آنها را برای طاعت خویش آفریده است، و به مرد بودن یا زن بودن توصیف نمی‌شوند، بلکه بندگانی گرامی هستند.
• خُلِقت السماوات والأرض وفق سُنَّة التدرج، فقد خُلِقتا مُلْتزِقتين، ثم فُصِل بينهما.
آسمان‌ها و زمین براساس سنت تدریجی آفریده شده‌اند، چنان‌که چسبیده به هم آفریده شدند، سپس از هم جدا گشتند.
• الابتلاء كما يكون بالشر يكون بالخير.
همان‌گونه که آزمایش به شر صورت می‌گیرد به خیر نیز صورت می‌گیرد.
