د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
47
:
2
یٰبَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ اذْكُرُوْا نِعْمَتِیَ الَّتِیْۤ اَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَاَنِّیْ فَضَّلْتُكُمْ عَلَی الْعٰلَمِیْنَ ۟
ای فرزندانِ پیامبرِ الله، یعقوب علیه السلام، نعمت‌های دینی و دنیوی مرا که بر شما بخشیدم یاد کنید و به یاد آورید که من شما را با پیامبری و پادشاهی، بر مردم زمانه و معاصرتان برتری دادم.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.
بزرگ ترین ذلت و خوارى، آن است که انسان دیگران را به نیکی فراخواند، اما خودش را فراموش کند.
• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.
شکیبایی و نماز از بزرگترین مواردی است که در تمام امور به بنده یاری می‌رسانند.
• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.
در روز قیامت، نه شفیعان و نه فدیه، عذاب را از انسان دفع نمی‌کنند و فقط عمل صالح خودش به او نفع می‌رساند.
