د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
117
:
11
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِیُهْلِكَ الْقُرٰی بِظُلْمٍ وَّاَهْلُهَا مُصْلِحُوْنَ ۟
و -ای رسول- همانا پروردگارت نمی‌خواهد یکی از این شهرها را نابود کند آن‌گاه که ساکنانش در زمین اصلاحگر باشند، بلکه فقط در صورتی آن را نابود می‌کند که ساکنانش با کفر و ستم و گناهان فسادکار باشند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• وجوب الاستقامة على دين الله تعالى.
وجوب پایداری بر دین الله تعالی.
• التحذير من الركون إلى الكفار الظالمين بمداهنة أو مودة.
ترساندن از تمایل به‌سوی کفار ستمکار با چاپلوسی یا مودت.
• بيان سُنَّة الله تعالى في أن الحسنة تمحو السيئة.
بیان سنت الله تعالی در اینکه نیکی بدی را محو می‌کند.
• الحث على إيجاد جماعة من أولي الفضل يأمرون بالمعروف، وينهون عن الفساد والشر، وأنهم عصمة من عذاب الله.
تشویق بر ایجاد گروهی از صاحبان فضل که به معروف فرمان دهند، و از فساد و شر نهی کنند، و اینکه آنها از عذاب الله محافظت می‌شوند.
