د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - کرمانګي کرد ژباړه - اسماعيل سګێری
234
:
2
وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَيَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَعَشۡرٗاۖ فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا فَعَلۡنَ فِيٓ أَنفُسِهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
234. ژ هەوە ئەوێت دمرن و ژنان ب پاش خۆڤە دهێلن، دڤێت [ئەڤ ژنە بەری شوی بكەن] چار هەیڤ و دەهـ ڕۆژان خۆ بگرن، ڤێجا ئەگەر گەهشتنە دویماهییا دەمێ خۆگرتنێ، چو گونەهـ ل سەر هەوە نینە، ئەو دویڤ عادەتی كارێ خۆ بكەن [دا بێنە خواستن و جارەكا دی شویكەن] و خودێ ب كار و كریارێت هوین دكەن ئاگەهدار و شارەزایە.
التفاسير:
