د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - کردي ژباړه - صلاح الدین
فصلت
1
:
41
حمٓ
سووره‌تی (فوصصیله‌ت) (واته: روونكراوه) سووره‌تێكی مه‌ككی یه‌و (٥٤) ئایه‌ته بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ [ حم (١) ] له‌سه‌ره‌تای سووره‌تی (به‌قه‌ره)دا باسی ئه‌م پیتانه‌مان كرد كه له‌سه‌ره‌تای هه‌ندێك له سووره‌ته‌كانه‌وه هاتوون.
التفاسير:
2
:
41
تَنزِيلٞ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
[ تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ (٢) ] ئه‌م قورئانه پیرۆزه دابه‌زێندراوه له‌لایه‌ن خوایه‌كه‌وه كه زۆر به‌ڕه‌حم و به‌زه‌یی و میهره‌بانه.
التفاسير:
3
:
41
كِتَٰبٞ فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
[ كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ ] ئه‌م قورئانه پیرۆزه ئایه‌ته‌كانی هه‌مووی ڕوون كراوه‌ته‌وه‌و حه‌ڵاڵ و حه‌رامی دیاریكراوه [ قُرْآنًا عَرَبِيًّا ] وه قورئانێكه به زمانی عه‌ره‌بی هاتۆته خواره‌وه [ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣) ] بۆ كه‌سانێك كه بزانن یان یه‌قینیان هه‌بێ كه ئه‌مه له‌لایه‌ن خوای گه‌وره‌وه دابه‌زیوه.
التفاسير:
4
:
41
بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا فَأَعۡرَضَ أَكۡثَرُهُمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ
[ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ] ئه‌م قورئانه پیرۆزه موژده‌ده‌ره به به‌هه‌شت بۆ ئه‌وانه‌ی كه شوێنی ئه‌كه‌ون و ئیمانی پێ دێنن، وه ترسێنه‌ریشه به دۆزه‌خ بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه ئیمانی پێ ناهێنن و شوێنی ناكه‌ون [ فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (٤) ] به‌ڵام زۆربه‌ی خه‌ڵكی قوڕه‌یش پشتیان له قورئانی پیرۆز كرد وه نابیستن بیستنێك كه سوودیان پێ بگه‌یه‌نێ.
التفاسير:
5
:
41
وَقَالُواْ قُلُوبُنَا فِيٓ أَكِنَّةٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ وَفِيٓ ءَاذَانِنَا وَقۡرٞ وَمِنۢ بَيۡنِنَا وَبَيۡنِكَ حِجَابٞ فَٱعۡمَلۡ إِنَّنَا عَٰمِلُونَ
[ وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ ] وه ده‌لێن: ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - دڵمان په‌رده‌یه‌كی به‌سه‌ره‌وه‌یه‌و داپۆشراوه‌و تێناگه‌ین له‌و شتانه‌ی كه تۆ ئه‌یلێیت و بانگمان ئه‌كه‌ی بۆی [ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ ] وه گوێشمان كه‌ڕه‌و نابیستین [ وَمِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ ] له نێوان ئێمه‌و تۆشدا په‌رده‌یه‌ك هه‌یه كه نایه‌لێ ئه‌وه‌ی كه تۆ بانگمان ئه‌كه‌ی بۆی پێی بگه‌ین، واته: خۆیان نایانه‌وێ تێ بگه‌ن [ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ (٥) ] تۆ بۆ خۆت له‌سه‌ر دینی خۆت كار بكه ئێمه‌ش له‌سه‌ر دینی خۆمان كار ده‌كه‌ین و شوێنت ناكه‌وین، یان تۆ بۆ قیامه‌ت كار بكه‌و ئێمه‌یش بۆ دونیا.
التفاسير:
6
:
41
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَٱسۡتَقِيمُوٓاْ إِلَيۡهِ وَٱسۡتَغۡفِرُوهُۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡمُشۡرِكِينَ
[ قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - پێیان بلێ: منیش وه‌كو ئێوه مرۆڤم به‌ڵام جیاوازیم له‌گه‌ڵ ئێوه‌یه ئه‌وه‌یه كه له‌لایه‌ن خوای گه‌وره‌وه وه‌حیم بۆ هاتووه‌و بوومه به پێغه‌مبه‌ر [ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ ] كه له وه‌حیه‌كه‌یشدا هاتووه كه په‌رستراوی حه‌قی ئێوه ته‌نها یه‌ك په‌رستراوێكه كه خوای گه‌وره‌ی تاك و ته‌نهاو بێ هاوه‌ڵ و بێ شه‌ریكه [ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ] وه ئێوه دامه‌زراو بن له‌سه‌ر گوێڕایه‌ڵی و عیباده‌تی خوای گه‌وره وه داوای لێخۆشبوون له خوای گه‌وره بكه‌ن له‌و تاوانانه‌ی كه كردووتانه [ وَوَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (٦) ] وه هه‌ڕه‌شه‌ی سه‌خت و دۆزه‌خ بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره بڕیار ئه‌ده‌ن
التفاسير:
7
:
41
ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
[ الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه زه‌كاتی ماڵیان ناده‌ن، یاخود خۆیان پاك ناكه‌نه‌وه له شیرك و تاوان و ره‌وشت نزمی [ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (٧) ] وه ئه‌وان باوه‌ڕیان به ڕۆژی دوایی و زیندوو بوونه‌وه نیه‌و كافرن پێی.
التفاسير:
8
:
41
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ
[ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (٨) ] به دڵنیایی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه باوه‌ڕیان هێناوه‌و كرده‌وه‌ی چاكیان كردووه ئه‌جرو پاداشتێكی نه‌بڕاوه‌یان بۆ هه‌یه (كرده‌وه‌ی چاك ئه‌وه‌یه بۆ خوا بێت و بۆ ریا نه‌بێت، وه له‌سه‌ر سوننه‌ت بێت و بیدعه نه‌بێت).
التفاسير:
9
:
41
۞ قُلۡ أَئِنَّكُمۡ لَتَكۡفُرُونَ بِٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ فِي يَوۡمَيۡنِ وَتَجۡعَلُونَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ ذَٰلِكَ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
[ قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَادًا ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - پێیان بلێ: ئایا ئێوه كوفر ئه‌كه‌ن به‌و خوایه‌ی كه زه‌وی دروست كردووه له دوو ڕۆژدا، كه ڕۆژی یه‌كشه‌ممه‌و دووشه‌ممه بووه، وه ئێوه هاوبه‌ش و شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره بڕیار ئه‌ده‌ن [ ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (٩) ] ئه‌م خوایه په‌روه‌ردگاری هه‌موو جیهانه چۆن ده‌بێت دروستكراوی لاوازی بێده‌سه‌ڵات بكرێته هاوبه‌شی.
التفاسير:
10
:
41
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ مِن فَوۡقِهَا وَبَٰرَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَآ أَقۡوَٰتَهَا فِيٓ أَرۡبَعَةِ أَيَّامٖ سَوَآءٗ لِّلسَّآئِلِينَ
[ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا ] له‌سه‌رووی زه‌ویشه‌وه ئه‌و شاخانه‌ی چه‌قاندووه‌و جێگیر كردووه وه‌كو مێخ [ وَبَارَكَ فِيهَا ] وه به‌ره‌كه‌تی خستۆته ناو زه‌ویه‌وه كه دانه‌وێڵه‌و رووه‌كی لێ ده‌ڕوێت [ وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ ] وه ڕزقیشی تیایدا ته‌قدیر كردووه له رۆژی سێ شه‌ممه‌و چوار شه‌ممه به دوو رۆژه‌كه‌ی پێشتره‌وه ده‌كاته چوار ڕۆژ [ سَوَاءً لِلسَّائِلِينَ (١٠) ] ئه‌مه وه‌ڵامێكه بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه پرسیار ئه‌كه‌ن كه زه‌وی و ئه‌وانه‌ی كه له‌سه‌ر زه‌ویه له دارو ئاو و ئه‌وانه له چه‌ند رۆژدا دروست بووه.
التفاسير:
11
:
41
ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ
[ ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ ] {ماناكانى (استوى) له قورئاندا} پاشان خوای گه‌وره ویستی ئاسمانه‌كانی بوو، وه یه‌كسه‌ر حه‌وت ئاسمانی دروست كردو ڕێكیخست، (ئه‌م ئایه‌ته به‌ڵگه‌یه له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی كه زه‌وی پێش ئاسمان دروستكراوه) (اسْتَوَى) له قورئاندا به سێ مانا هاتووه: له‌گه‌ڵ (إِلَى) به‌مانای ویست بوون دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته‌ی سه‌ره‌وه، وه له‌گه‌ڵ (عَلَى) به مانای به‌رزو بڵند بوونه‌وه دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته: (الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى) (طه:٥)، وه به ته‌نهایش به‌بێ حه‌رف به‌مانای پێگه‌یشتن و كامڵ بوون دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته: (وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً) [ وَهِيَ دُخَانٌ ] ئه‌و كاته ئاسمان دووكه‌ڵ بوو یان هه‌ڵمی ئاوی سه‌ر زه‌وی بوو [ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا ] خوای گه‌وره به ئاسمان و زه‌وی فه‌رموو یان به گوێڕایه‌ڵی خۆتان یان به پێناخۆش بوونی خۆتان فه‌رمانی من جێبه‌جێ بكه‌ن، ئه‌ی ئاسمان خۆرو مانگ و ئه‌ستێره‌كان ده‌ربكه، ئه‌ی زه‌وی ڕووبارو ده‌ریاو كانیاو و به‌رهه‌م و ڕووه‌كت ده‌ربكه [ قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (١١) ] وتیان: ئه‌ی په‌روه‌ردگار هه‌ردووكمان ملكه‌چ و گوێڕایه‌ڵین بۆ فه‌رمانی تۆ.
التفاسير:
