[1]როდესაც გარდაცვლილს არც შვილები ყავს, არც მშობლები და მათ გარდა სხვა ნათესავები ემემკვიდრეებიან. თაფსირებში ამ ტერმინის განმარტებისას, რამდენიმე განსხვავებულ ვერსიას ვხვდებით: 1. ამ სიტყვით გარდაცვლილი მოიხსენება; 2. ეს გამოხატავს მემკვიდრეს, რომელიც ასეთ ვინმეს ემემკვიდრება; 3. ესაა სამემკვიდრეო ქონება. იხ. თაფსირუ ბაღავი.[2]აქ იგულისხმება დედით ძმა ან და, ხოლო დედ-მამით ძმის ან დის მდგომარეობა ამავე სურას 176-ე აიათში იქნება განხილული.