د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - دري ژباړه - محمد انور بدخشاني
د مخ نمبر:
20
:
75
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
نه، چنین نیست (که می‌گویید) بلکه شما دنیای زودگذر را دوست می‌دارید.
التفاسير:
21
:
75
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
و آخرت را ترک می‌کنید.
التفاسير:
22
:
75
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
(حال آن که کامیاب و ناکام در آخرت معلوم شود) در آن روز چهره‌هایی شاداب (و خرم) هستند.
التفاسير:
23
:
75
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
(چرا که) به پروردگار خود می‌نگرند.
التفاسير:
24
:
75
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
و چهره‌هایی در آن روز گرفته (و غمگین) است.
التفاسير:
25
:
75
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
(چون) یقین دارند که به معصیت کمرشکن گرفتار می‌شوند.
التفاسير:
26
:
75
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
چنین نیست (که ایشان گمان دارند) هنگامی که جان به گلوگاه رسد.
التفاسير:
27
:
75
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
و گفته شود: آیا کسی هست که افسون بخواند؟
التفاسير:
28
:
75
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
و (محتضر) يقين کند که زمان جدایی (روح از بدن) فرا رسیده است.
التفاسير:
29
:
75
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
و ساق پا به ساق دیگر بپیچد (که دیگر حرکت نتواند).
التفاسير:
30
:
75
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
آن روز، روز سوق دادنش به‌سوی پروردگار توست.
التفاسير:
31
:
75
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
پس (انسان نافرمان) نه تصدیق کرد و نه نماز گزارد.
التفاسير:
32
:
75
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
بلکه دروغ شمرد و اعراض نمود.
التفاسير:
33
:
75
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
باز متکبرانه و خرامان به‌سوی خانواده‌اش رفت.
التفاسير:
34
:
75
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
وای بر تو، باز وای بر تو.
التفاسير:
35
:
75
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
باز وای بر تو، وای بر تو.
التفاسير:
36
:
75
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
آیا انسان گمان می‌کند که به حال خود گذاشته می‌شود (و با او حساب و کتاب صورت نمی‌گیرد)؟
التفاسير:
37
:
75
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته شده، نبود؟
التفاسير:
38
:
75
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
باز خون بسته‌ای بود که (الله آن را) آفرید باز (خلقت او را) استوار و برابر کرد.
التفاسير:
39
:
75
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
پس از آن (قطرۀ منی) دو جفت مرد و زن را آفرید.
التفاسير:
40
:
75
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
و آیا همین (آفرینندۀ انسان‌ها از منی) قادر نیست که (بار دوم) مُرده‌ها را زنده کند؟
التفاسير:
