د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - دري ژباړه - محمد انور بدخشاني
د مخ نمبر:
32
:
15
قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ
الله فرمود: ای ابلیس! تو را چه شده است که همراه سجده کنندگان نیستی؟!
التفاسير:
33
:
15
قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
ابلیس گفت: من آن نیستم که برای بشری که او را از گل خشک از قسم گل سیاه بوی گرفته آفریدی، سجده کنم.
التفاسير:
34
:
15
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
الله فرمود: پس بیرون شو از آنجا (از آن مقام والا) بی‌گمان تو رانده شده‌ای.
التفاسير:
35
:
15
وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
و يقينا تا روز جزا بر تو لعنت (دوری از رحمت الله) است.
التفاسير:
36
:
15
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
ابلیس گفت: ای پروردگار! مرا تا روزی که مردم برانگیخته می‌شوند، مهلت ده.
التفاسير:
37
:
15
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
الله فرمود: همانا تو از جملۀ مهلت داده شده گانی.
التفاسير:
38
:
15
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
تا روز وقت (مقرر و) معلوم.
التفاسير:
39
:
15
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
(باز) ابلیس گفت: ای پروردگارم! به سبب اینکه مرا گمراه نمودی (چون از فرمان تو سرکشی کردم، پس گناهان را) در زمین برایشان زیبا جلوه می‌دهم و همگی آنان را گمراه می‌نمایم.
التفاسير:
40
:
15
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
به جز بندگان خالص تو از جملۀ آنان را (که بر آنها مسلط نمی‌توان شد).
التفاسير:
41
:
15
قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ
الله (در جواب) فرمود: این (دین اسلام) راهی است راست که بر من می‌رسد.
التفاسير:
42
:
15
إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ
البته تو بر بندگان (خالص ) من سلطه نداری مگر گمراهانی که از تو پیروی می‌کنند.
التفاسير:
43
:
15
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
و البته وعده گاه همۀ آنها دوزخ است.
التفاسير:
44
:
15
لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ
برای آن هفت در است و برای هر دری از آنان بخشی معین است.
التفاسير:
45
:
15
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
البته پرهیزگاران در باغها و چشمه سارها‌اند.
التفاسير:
46
:
15
ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ
(به ایشان گفته می‌شود) در آن با سلامتی و امنیت در آیید.
التفاسير:
47
:
15
وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
و کینه‌ای را که در سینه‌های آنان است بیرون می‌کشیم (و) برادرانه بر تختها روبروی هم می‌نشینند.
التفاسير:
48
:
15
لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ
در آن جا رنجی به آنان نمی‌رسد، و از آنجا بیرون شدنی نیستند.
التفاسير:
49
:
15
۞ نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
بندگان مرا آگاه ساز که منم آمرزندۀ مهربان.
التفاسير:
50
:
15
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ
و (نیز بندگان مرا آگاه کن) يقينا که عذاب من، عذاب دردناک است.
التفاسير:
51
:
15
وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ
و به آنها از مهمانان ابراهيم خبر ده (که هم برای رحمت آمده بودند و هم برای عذاب).
التفاسير:
