د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - بوسنیايي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه.
20
:
30
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ إِذَآ أَنتُم بَشَرٞ تَنتَشِرُونَ
Jedno od očitih znamenja da je Allah, džellešanuhu, svemoćan, veličanstven i jedini Bog jeste i to što je stvorio ljude od zemlje, tako što je Adema, praoca čovječanstva, od blata ustajalog stvorio, pa gle – vi, njegovi potomci, odjednom se namnožiste i nastaniste Zemlju, te se po njenim krajevima raširiste.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.
Trošenje vremena u obavljanje namaza i slavljenje Allaha pokazatelj je da će čovjek imati lijepu smrt.
• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.
Obnavljanje života i njegovo trajanje na ovom svijetu jest dokaz da će Allah mrtve proživiti. Naime, Svevišnji Allah živo izvodi iz neživog, kao što neživo izvodi iz živog.
• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.
Iz dokaza koje je Allah pružio u ljudima i svemirskim prostranstvima korist mogu izvući jedino oni koji se koriste svim čulima (u pravom i prenesenom smislu te riječi), pomoću kojih dolaze do spoznaje, a koja im je Gospodar dao.
