د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - اسامي ژبې ته د المختصر في تفسير القرآن الكريم ژباړه
117
:
9
لَقَدْ تَّابَ اللّٰهُ عَلَی النَّبِیِّ وَالْمُهٰجِرِیْنَ وَالْاَنْصَارِ الَّذِیْنَ اتَّبَعُوْهُ فِیْ سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ یَزِیْغُ قُلُوْبُ فَرِیْقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ ؕ— اِنَّهٗ بِهِمْ رَءُوْفٌ رَّحِیْمٌ ۟ۙ
আল্লাহে নবী মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ তাওবা কবূল কৰিছে, কিয়নো তেওঁ মুনাফিকসকলক তাবুক যুদ্ধত অংশগ্ৰহণ নকৰাৰ অনুমতি প্ৰদান কৰিছিল। তথা মুহাজিৰ আৰু আনচাৰসকলৰো তাওবা কবুল কৰিছে, কাৰণ তেওঁলোক (হে নবী) আপোনাৰ লগ এৰা নাছিল, বৰং তেওঁলোক প্ৰচণ্ড গৰম, আৰ্থিক অনাটন আৰু শক্তিশালী শত্ৰুৰ মুখামুখি হোৱা সত্ত্বেও আপোনাৰ লগত ওলাই পৰিছিল। যদিও এটা দলৰ অন্তৰ বিপৰীত পৰিস্থিতিৰ কাৰণে পৰিবৰ্তন হোৱাৰ উপক্ৰম হৈছিল, আৰু তেওঁলোক যুদ্ধক্ষেত্ৰ ত্যাগ কৰাৰ পণ লৈছিল। কিন্তু আল্লাহে তেওঁলোকক স্থিৰতা প্ৰদান কৰিলে, যুদ্ধৰ বাবে ওলাবলৈ তাওফীক প্ৰদান কৰিলে আৰু তেওঁলোকৰ তাওবা কবূল কৰিলে। নিশ্চয় আল্লাহ তেওঁলোকৰ প্ৰতি অত্যন্ত কৃপাশীল আৰু দয়ালু, তেওঁ অত্যন্ত দয়াৱান কাৰণেই তেওঁলোকক তাওবাৰ তাওফীক প্ৰদান কৰিলে আৰু তেওঁলোকৰ তাওবা কবূল কৰিলে।
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.
ইব্ৰাহীম আলাইহিছ ছালামৰ উক্ত কৰ্মক প্ৰমাণ হিচাপে লৈ মুশ্বৰিকসকলৰ বাবে ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা কৰা বৈধ বুলি ভৱা ঠিক নহয়।
• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.
পাপকৰ্ম আৰু গুনাহ হৈছে বিপদ-আপদ আৰু আল্লাহৰ সহায়ৰ পৰা বঞ্চিত হোৱাৰ লগতে সৎকৰ্মৰ তাওফীক নোপোৱাৰ অন্যতম কাৰণ।
• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.
নিশ্চয় আল্লাহেই বিশ্বজগতৰ মালিক, আৰু তেৱেঁই আমাৰ সংৰক্ষক। তেওঁৰ বাহিৰে আমাৰ আন কোনো সংৰক্ষক তথা সহায়ক নাই।
• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.
আন আন লোকৰ তুলনাত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ ছাহাবাসকলৰ শ্ৰেষ্ঠতাৰ বৰ্ণনা।
