د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - اسامي ژبې ته د المختصر في تفسير القرآن الكريم ژباړه
46
:
3
وَیُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَّمِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
তেওঁ কথা কোৱাৰ বয়সত উপনীত হোৱাৰ পূৰ্বেই কোলাত থকা অৱস্থাতে মানুহৰ লগত কথা কব আৰু সেই সময়তো কথা ক'ব যেতিয়া তেওঁ ডাঙৰ হৈ শক্তিশালী আৰু পুৰুষত পৰিণত হব। তেওঁ মানুহক এনেকুৱা কথাৰ উপদেশ দিব যিটো সিহঁতৰ দ্বীন আৰু দুনিয়াৰ কল্যাণ হব লগতে তেওঁ নিজ কথা আৰু কৰ্মত সত্যবাদী হ'ব।
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• شرف الكتابة والخط وعلو منزلتهما، حيث بدأ الله تعالى بذكرهما قبل غيرهما.
লিখন-কলা আৰু লিপিৰ মহত্ব আৰু ইয়াৰ শ্ৰেষ্ঠতা। কিয়নো আল্লাহে প্ৰথমে এই দুটাৰ কথাই উল্লেখ কৰিছে।
• من سنن الله تعالى أن يؤيد رسله بالآيات الدالة على صدقهم، مما لا يقدر عليه البشر.
আল্লাহৰ এইটো নিয়ম যে, তেওঁ নিজ ৰাছুলৰ সমৰ্থন এনেকুৱা নিদৰ্শনৰ দ্বাৰা কৰে যিবোৰে ৰাছুলৰ সত্যতা প্ৰমাণ কৰে আৰু এই কাম আন কোনো মানুহৰ ক্ষমতাৰ বাহিৰত।
• جاء عيسى بالتخفيف على بني إسرائيل فيما شُدِّد عليهم في بعض شرائع التوراة، وفي هذا دلالة على وقوع النسخ بين الشرائع.
ঈছা আলাইহিচ্ছালাম বনী ইছৰাঈলৰ বাবে তাওৰাতৰ কিছুমান কঠিন আদেশ সহজ আৰু সুবিধাজনক বনাবলৈ প্ৰেৰিত হৈছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা এইটো বুজা গ'ল যে, বিভিন্ন চৰীয়তৰ মাজত নছখ (পৰবৰ্তী আদেশৰ দ্বাৰা পূৰ্বৱৰ্তী আদেশক ৰহিত কৰাৰ) প্ৰক্ৰিয়া জাৰি আছিল।
