ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߐ߬ߝߍ߬ߦߊ߬ߣߍ߲ ߠߎ߬ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

47 : 41

۞ إِلَيۡهِ يُرَدُّ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِۚ وَمَا تَخۡرُجُ مِن ثَمَرَٰتٖ مِّنۡ أَكۡمَامِهَا وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ أَيۡنَ شُرَكَآءِي قَالُوٓاْ ءَاذَنَّٰكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٖ

Соат илми, Қиёмат кунини билиш ёлғиз Аллоҳга қайтарилади, ҳавола қилинади. Унинг қачон бўлишини Аллоҳдан бошқа ҳеч ким билмайди. Меваларнинг гулкосаларидан чиқиши ҳам, ҳар бир аёлнинг нимага ҳомиладор бўлиши ва нимани туғиши ҳам У Зотнинг илми билангина бўлади. Аллоҳ мушрикларга: "Менга шерик қилаётган ўша бутларингиз қани?", деб нидо қилган кунда улар: "Эътироф этамизки, орамизда биронта одам Сенинг шеригинг борлигига гувоҳ бўлолмас", дедилар.

48 : 41

وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَدۡعُونَ مِن قَبۡلُۖ وَظَنُّواْ مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ

Илгари дуо қилиб юрган бут-санамлари улардан ғойиб бўлиб қолди. Энди ўзларига Аллоҳнинг азобидан қочгани жой қолмаганига амин бўлдилар.

49 : 41

لَّا يَسۡـَٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلۡخَيۡرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٞ قَنُوطٞ

Инсон соғлик, бойлик, фарзанд каби турли хил неъматларни сўрашдан чарчамайди. Агар унга камбағаллик, касаллик каби бирон мусибат етса, дарров ноумид бўлиб, тушкунликка туша бошлайди.

50 : 41

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنَّا مِنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّجِعۡتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِندَهُۥ لَلۡحُسۡنَىٰۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ

Бир бало ёки бирон касалликка чалинганларидан кейин уларга раҳм қилиб, соғлик, бойлик ва тинчлик- хотиржамлик неъматини ато этсак: "Бу ўзи менинг ҳаққим. Чунки мен шунга лойиқ одамман. Мен қиёмат қоим бўлади, деб ўйламайман. Фаразан, бўлган тақдирда ҳам Парвардигорим ҳузурида менга аталган бойлик ва давлат бор. Бу дунёда ҳақли бўлганим учун берганидек, у дунёда ҳам беради", дейишлари тайин. Биз кофирларга қилиб ўтган куфру маъсиятлари ҳақида хабар бериб, уларни ўта қаттиқ азобга гирифтор қилурмиз.

51 : 41

وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٖ

Агар инсонга соғлик, тинчлик-омонлик каби неъматларни ато этсак, Аллоҳни эслаш ва Унга тоат-ибодат қилишни унутиб, такаббурлик билан юз ўгириб кетади. Агар касаллик, камбағаллик каби мусибатларга йўлиқса, Аллоҳга кўп-кўп дуо қиладиган бўлиб қолади. Хуллас, на неъматга шукр қилади ва на балога сабр.

52 : 41

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ثُمَّ كَفَرۡتُم بِهِۦ مَنۡ أَضَلُّ مِمَّنۡ هُوَ فِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

Эй Пайғамбар, анави ҳақни тан олмаётган мушрикларга айтинг: "Айтинглар-чи, агар бу Қуръон Аллоҳ тарафидан бўлса ва сизлар унга куфр келтириб, ёлғонга чиқараётган бўлсангизлар, аҳволинглар нима кечади?! Ўта кучли ва ёрқин далиллар билан очиқ кўриниб турган ҳақиқатдан саркашлик билан юз ўгирган одамдан ҳам адашганроқ ким бор экан?!"

53 : 41

سَنُرِيهِمۡ ءَايَٰتِنَا فِي ٱلۡأٓفَاقِ وَفِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّۗ أَوَلَمۡ يَكۡفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

Қурайш кофирларига оятларимизни мусулмонларга фатҳ қилиб берган ерларимизда ҳам, Маккани фатҳ айлаш билан уларнинг ўзларида ҳам кўрсатиб қўямиз. Токи, бу Қуръоннинг ҳақ экани, унда заррача шубҳа йўқлиги аён бўлсин. Анави мушрикларга Қуръоннинг ҳақ эканига Аллоҳнинг Ўзи гувоҳлик бераётгани етмас эканми? Аллоҳдан кўра зўрроқ яна қандай гувоҳ бор экан? Агар улар чиндан ҳақни истаганларида Парвардигорнинг гувоҳлиги уларга кифоя қилган бўлар эди.

54 : 41

أَلَآ إِنَّهُمۡ فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآءِ رَبِّهِمۡۗ أَلَآ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٖ مُّحِيطُۢ

Огоҳ бўлингизким, мушриклар Қиёмат куни Парвардигорларига рўбарў келиш ҳақидаги хабарларга шубҳа билан қарайдилар. Чунки улар қайта тирилишни инкор этадилар, охиратга ишонмайдилар. Шу туфайли охират учун солиҳ амаллар ила тайёргарлик кўрмайдилар. Огоҳ бўлингизким, Аллоҳ ҳамма нарсани иҳота қилиб олгандир, яъни, ҳамма нарсадан воқиф ва ҳар ишга Қодир Зотдир.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• علم الساعة عند الله وحده.

Қиёмат қачон бўлишини ёлғиз Аллоҳга аён.

• تعامل الكافر مع نعم الله ونقمه فيه تخبط واضطراب.

Кофирнинг Аллоҳ таоло ато этган неъматларга нисбатан муносабати адашиш ва йўлдан озишдан бошқа нарса эмас.

• إحاطة الله بكل شيء علمًا وقدرة.

Аллоҳ ҳамма нарсани иҳота қилиб олгандир, яъни, ҳамма нарсадан воқиф ва ҳар ишга Қодир Зотдир.