ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

91 : 6

وَمَا قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهٖۤ اِذْ قَالُوْا مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ عَلٰی بَشَرٍ مِّنْ شَیْءٍ ؕ— قُلْ مَنْ اَنْزَلَ الْكِتٰبَ الَّذِیْ جَآءَ بِهٖ مُوْسٰی نُوْرًا وَّهُدًی لِّلنَّاسِ تَجْعَلُوْنَهٗ قَرَاطِیْسَ تُبْدُوْنَهَا وَتُخْفُوْنَ كَثِیْرًا ۚ— وَعُلِّمْتُمْ مَّا لَمْ تَعْلَمُوْۤا اَنْتُمْ وَلَاۤ اٰبَآؤُكُمْ ؕ— قُلِ اللّٰهُ ۙ— ثُمَّ ذَرْهُمْ فِیْ خَوْضِهِمْ یَلْعَبُوْنَ ۟

و مشرکان آن گونه که سزاوار بزرگی الله است او را بزرگ نشمردند، آنگاه که به پیامبرش محمد -صلی الله علیه وسلم- گفتند: الله متعال وحی را بر هیچ انسانی نازل نکرده است، -ای پیامبر- به آن ها بگو: چه کسی تورات را بر موسی -علیه السلام- كه نور و هدایت و ارشاد برای قومش بود نازل کرد؟ (توراتی) که یهود آن را در دفاتری قرار می دهند و آنچه را كه موافق هوا و هوسشان است، بیان می کنند، و مسایلی را که مخالف میلشان است مانند اوصاف محمد -صلی الله علیه وسلم- کتمان می کنند. و -ای عرب- قرآنی به شما آموخته شده است که نه شما و نه پیشینیان شما آن را نمی دانستید، -ای پیامبر- به آن ها بگو: الله متعال آن را نازل فرموده است، سپس آن ها را در جهل و گمراهیشان رها کن تا به ریشخند و تمسخرشان ادامه دهند تا زمانى که به يقيناً (مرگشان) فرا برسد.

92 : 6

وَهٰذَا كِتٰبٌ اَنْزَلْنٰهُ مُبٰرَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِیْ بَیْنَ یَدَیْهِ وَلِتُنْذِرَ اُمَّ الْقُرٰی وَمَنْ حَوْلَهَا ؕ— وَالَّذِیْنَ یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ وَهُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟

و -ای پیامبر- این قرآن کتابی است که بر تو نازل کردیم، کتابی مبارک و تصديق كننده ی كتاب هاى آسمانى پيش از خود می باشد، تا با آن مردم مکّه و سایر مردمان را در مشارق و مغارب زمین، بیم دهی تا هدایت شوند. کسانی كه به حیات اخروی ایمان دارند به این قرآن ایمان می آورند و به محتوای آن عمل می کنند، و بر خواندن نمازهایشان با برپا نمودن کامل رکن ها و واجب ها و سنت هایش در اوقات مشخص شده ی شرعی آن، مواظبت می کنند.

93 : 6

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اَوْ قَالَ اُوْحِیَ اِلَیَّ وَلَمْ یُوْحَ اِلَیْهِ شَیْءٌ وَّمَنْ قَالَ سَاُنْزِلُ مِثْلَ مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ ؕ— وَلَوْ تَرٰۤی اِذِ الظّٰلِمُوْنَ فِیْ غَمَرٰتِ الْمَوْتِ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ بَاسِطُوْۤا اَیْدِیْهِمْ ۚ— اَخْرِجُوْۤا اَنْفُسَكُمْ ؕ— اَلْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُوْنِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُوْلُوْنَ عَلَی اللّٰهِ غَیْرَ الْحَقِّ وَكُنْتُمْ عَنْ اٰیٰتِهٖ تَسْتَكْبِرُوْنَ ۟

هیچ‌کس ستمکارتر از کسی نیست که دروغی بر الله بسازد به این نحو که بگوید: الله هیچ‌چیز بر انسانی فرو نفرستاده است، یا از روی دورغ بگوید: الله به او وحی کرده، درحالی‌که هیچ‌چیز بر او وحی نکرده است، یا بگوید: به‌زودی مثل قرآن که الله آن را نازل کرده است نازل خواهم کرد، و –ای رسول- اگر ببینی آن‌گاه که سختی‌های جان‌کندن، این ستمکاران را فرا می‌گیرد، و فرشتگان با عذاب‌دادن و زدن، دست‌های‌شان را بر آنها می‌گشایند، و از روی سرزنش به آنها می‌گویند: جان‌های‌تان را بیرون دهید، زیرا ما آنها را قبض می‌کنیم، در این روز به‌سبب ادعای نبوت و وحی و فروفرستادن مانند آنچه الله نازل کرده است بر الله دروغ می‌بستید، و به‌سبب تکبر در ایمان به آیات الله، به عذابی مجازات می‌شوید که شما را تحقیر و خوار می‌سازد، اگر این صحنه را ببینی به‌راستی که امر هولناکی را دیده‌ای.

94 : 6

وَلَقَدْ جِئْتُمُوْنَا فُرَادٰی كَمَا خَلَقْنٰكُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍ وَّتَرَكْتُمْ مَّا خَوَّلْنٰكُمْ وَرَآءَ ظُهُوْرِكُمْ ۚ— وَمَا نَرٰی مَعَكُمْ شُفَعَآءَكُمُ الَّذِیْنَ زَعَمْتُمْ اَنَّهُمْ فِیْكُمْ شُرَكٰٓؤُا ؕ— لَقَدْ تَّقَطَّعَ بَیْنَكُمْ وَضَلَّ عَنْكُمْ مَّا كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ ۟۠

و روز قیامت به آنها گفته می‌شود: همان‌گونه که برای بار اول شما را لخت و عریان و ختنه‌نشده آفریدیم، در این روز به تنهایی، و بدون مال و ریاست نزد ما آمده‌اید، و برخلاف میل آنچه را که از مال و ریاست به شما عطا کرده بودیم پشت سرتان در دنیا به جای گذاشته‌اید، و امروزه معبودهای‌تان را که گمان می‌کردید شفیعان شما هستند، و گمان می‌کردید در استحقاق عبادت، شریکان الله هستند، همراه شما نمی‌بینیم، همانا پیوند میان شما بریده شده، و آنچه در مورد شفاعت آنها گمان می‌کردید، و اینکه می‌پنداشتید که شریکان الله هستند از دست شما رفته است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إنزال الكتب على الأنبياء هو سُنَّة الله في المرسلين، والنبي عليه الصلاة والسلام واحد منهم.

فروفرستادن کتاب‌ها بر پیامبران علیهم السلام سنت الله در مورد رسولان علیهم السلام است، و پیامبر صلی الله علیه وسلم یکی از آنها است.

• أعظم الناس كذبًا وفرية هو الذي يكذب على الله تعالى، فينسب أو ينفي ويثبت في حق الله تعالى أمرًا ليس عليه دليل صحيح.

دروغ‌پردازترین مردم کسی است که بر الله تعالی دروغ می‌بندد، یعنی امری را که دلیل صحیحی بر آن وجود ندارد در حق الله تعالی نسبت می‌دهد یا نفی یا اثبات می‌کند.

• كل أحد يبعث يوم القيامة فردًا متجردًا عن المناصب والألقاب، فقيرًا، ويحاسب وحده.

هرکسی در روز قیامت به تنهایی و عاری از مناصب و القاب، و با دستان خالی، برانگیخته می‌شود، و یکه و تنها مورد محاسبه قرار می‌گیرد.