ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߝߊ߯ߙߛߌߞߊ߲ ߘߐ߫
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
7
:
54
خُشَّعًا اَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ كَاَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنْتَشِرٌ ۟ۙ
با چشمان خوار و ذلیل [و به زیر افتاده]، از قبرهایشان خارج میشوند، در دویدن بهسوی جایگاه حسابرسی، گویی ملخهایی پراکنده هستند.
التفاسير:
8
:
54
مُّهْطِعِیْنَ اِلَی الدَّاعِ ؕ— یَقُوْلُ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا یَوْمٌ عَسِرٌ ۟
نزد داعی بهسوی آن جایگاه میشتابند، کافران میگویند: امروز بهسبب سختی و ترسهایی که دارد روزی دشوار است.
التفاسير:
9
:
54
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ فَكَذَّبُوْا عَبْدَنَا وَقَالُوْا مَجْنُوْنٌ وَّازْدُجِرَ ۟
- ای رسول- پیش از اینهای که دعوتِ تو را تکذیب کردند، قوم نوح بندۀ ما نوح علیه السلام را آنگاه که او را بهسوی آنها فرستادیم تکذیب کردند، و در مورد او گفتند: دیوانهای است، و چون از دعوت آنها دست نکشید با انواع ناسزاگویی و دشنام و تهدید او را از خود راندند.
التفاسير:
10
:
54
فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنِّیْ مَغْلُوْبٌ فَانْتَصِرْ ۟
پس نوح علیه السلام اینگونه پروردگارش را خواند: بهراستیکه قومم بر من چیره شدند، و دعوتم را نپذیرفتند، پس با عذابی که بر آنها فرو میفرستی مرا یاری کن.
التفاسير:
11
:
54
فَفَتَحْنَاۤ اَبْوَابَ السَّمَآءِ بِمَآءٍ مُّنْهَمِرٍ ۟ؗۖ
آنگاه درهای آسمان را به آبی فراوان و پیاپی گشودیم.
التفاسير:
12
:
54
وَّفَجَّرْنَا الْاَرْضَ عُیُوْنًا فَالْتَقَی الْمَآءُ عَلٰۤی اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ۟ۚ
و زمین را جوشانیدیم تا به چشمههایی جوشان از آب تبدیل شد، آنگاه به امری از جانب الله که آن را در ازل مقدر کرده بود آب نازل شده از آسمان به آب جوشیده از زمین پیوست، و همگی را غرق کرد جز کسانیکه الله آنها را نجات داد.
التفاسير:
13
:
54
وَحَمَلْنٰهُ عَلٰی ذَاتِ اَلْوَاحٍ وَّدُسُرٍ ۟ۙ
و نوح علیه السلام را بر کشتیای دارای تختهها و میخها سوار کردیم، و او و همراهیانش را از غرق شدن نجات دادیم.
التفاسير:
14
:
54
تَجْرِیْ بِاَعْیُنِنَا جَزَآءً لِّمَنْ كَانَ كُفِرَ ۟
برای یاری نوح علیه السلام که قومش او را تکذیب کردند، و به آنچه از جانب الله برایشان آورد کفر ورزیدند، این کشتی در امواج متلاطم آب زیر نظر و حفاظت ما حرکت میکرد.
التفاسير:
15
:
54
وَلَقَدْ تَّرَكْنٰهَاۤ اٰیَةً فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟
و در حقیقت این کیفر که آنها را با آن عذاب کردیم، به عنوان پند و اندرزی باقی گذاشتیم. پس آیا پند گیرندهای هست که از آن پند گیرد؟!
التفاسير:
16
:
54
فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟
پس عذاب من بر تکذیب کنندگان چگونه بود؟! و اِنذارم برای نابود کردن آنها توسط من چگونه بود؟!
التفاسير:
17
:
54
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟
و به تحقیق که قرآن را برای یادآوری و پند گرفتن آسان کردهایم. پس آیا کسی هست که از پندها و اندرزهای موجود در آن پند بگیرد؟!
التفاسير:
18
:
54
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟
عاد پیامبرش هود علیه السلام را تکذیب کرد. پس - ای اهالی مکه- بیندیشید که عذاب من بر آنها چگونه بود؟! و اِنذار من از عذاب آنها برای دیگران چگونه بود؟!
التفاسير:
19
:
54
اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیْحًا صَرْصَرًا فِیْ یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ۟ۙ
بهراستیکه ما بادی بسیار سرد در روزی سخت و منحوس که تا ورود آنها به جهنم همراهشان بود بر آنها فرستادیم.
التفاسير:
20
:
54
تَنْزِعُ النَّاسَ ۙ— كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ ۟
که مردم را از زمین برمیکند، و آنها را بر سرهایشان میافکند، گویی تنههای درختان خرمایی هستند که از محل خود کنده شده بودند.
التفاسير:
21
:
54
فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟
پس- ای اهالی مکه- بیندیشید که عذاب من برای آنها چگونه بود؟! و انذار من از عذاب آنها برای دیگران چگونه بود؟!
التفاسير:
22
:
54
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟۠
و به تحقیق که قرآن را برای یادآوری و پند گرفتن آسان کردهایم. پس آیا کسی هست که از پندها و اندرزهای موجود در آن پند بگیرد؟!
التفاسير:
23
:
54
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِالنُّذُرِ ۟
ثمود آنچه را رسولشان صالح علیه السلام آنها را با آن اِنذار داد تکذیب کردند.
التفاسير:
24
:
54
فَقَالُوْۤا اَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهٗۤ ۙ— اِنَّاۤ اِذًا لَّفِیْ ضَلٰلٍ وَّسُعُرٍ ۟
و از روی انکار گفتند: آیا تنها یک انسان از جنس خودمان را پیروی کنیم؟! اگر در این حالت از او پیروی کنیم بهطور قطع در دوری و انحراف از حق، و در رنج خواهیم بود.
التفاسير:
25
:
54
ءَاُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِنْ بَیْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ اَشِرٌ ۟
آیا وحی فقط بر او که یک نفر است نازل شده است، و از میان همگی ما فقط به او اختصاص داده شده است؟! نه، بلکه او دروغگویی مغرور است.
التفاسير:
26
:
54
سَیَعْلَمُوْنَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْاَشِرُ ۟
در روز قیامت خواهند دانست که دروغگوی مغرور کیست. آیا صالح علیه السلام است یا آنها ؟
التفاسير:
27
:
54
اِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ۟ؗ
بهراستیکه ما ماده شتر را برای آزمایش آنها از صخره درآوردیم و فرستادیم، پس - ای صالح- منتظر و مراقب باش که چه کاری با آن انجام میدهند، و چه کاری با آنها انجام میشود، و در برابر آزارهایشان شکیبایی کن.
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• مشروعية الدعاء على الكافر المصرّ على كفره.
مشروعیت دعا علیه کافرِ اصرارکننده بر کفر.
• إهلاك المكذبين وإنجاء المؤمنين سُنَّة إلهية.
نابود کردن تکذیب کنندگان و نجات دادن مؤمنان، سنتی الهی است.
• تيسير القرآن للحفظ وللتذكر والاتعاظ.
آسانسازی قرآن برای حفظ و یادآوری و پندگیری.
