ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߝߊ߯ߙߛߌߞߊ߲ ߘߐ߫
29
:
44
فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَآءُ وَالْاَرْضُ وَمَا كَانُوْا مُنْظَرِیْنَ ۟۠
پس نه آسمان و زمین بر فرعون و قومش آن‌گاه که غرق شدند گریستند، و نه مهلت توبه کردن به آنها داده شد.
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• وجوب لجوء المؤمن إلى ربه أن يحفظه من كيد عدوّه.
وجوب پناه بردن مؤمن به پروردگار خویش که او را از نیرنگ دشمنش حفظ کند.
• مشروعية الدعاء على الكفار عندما لا يستجيبون للدعوة، وعندما يحاربون أهلها.
مشروعیت دعا علیه کفار آن‌گاه که دعوت را نمی‌پذیرند، و با پیروان دعوت می‌جنگند.
• الكون لا يحزن لموت الكافر لهوانه على الله.
هستی به مرگ کافر اندوهگین نمی‌شود، چون نزد الله خوار و ذلیل است.
• خلق السماوات والأرض لحكمة بالغة يجهلها الملحدون.
آسمان‌ها و زمین به‌سبب حکمتی فراگیر آفریده شده اند و ملحدان نسبت به این حکمت نادان هستند.
