ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߘߍߞߎߘߎ߲ ߠߎ߬ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

11 : 39

قُلْ اِنِّیْۤ اُمِرْتُ اَنْ اَعْبُدَ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّیْنَ ۟ۙ

- ای رسول- بگو: همانا الله به من فرمان داده که فقط او را خالصانه عبادت کنم.

12 : 39

وَاُمِرْتُ لِاَنْ اَكُوْنَ اَوَّلَ الْمُسْلِمِیْنَ ۟

و به من فرمان داده که از میان این امت اولین کسی باشم که در برابر او تسلیم می‌شود و از او فرمان‌برداری می‌کند.

13 : 39

قُلْ اِنِّیْۤ اَخَافُ اِنْ عَصَیْتُ رَبِّیْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

- ای رسول- بگو: قطعاً اگر از الله نافرمانی کنم و از او اطاعت نکنم از عذاب روزی بزرگ، یعنی روز قیامت می‌ترسم.

14 : 39

قُلِ اللّٰهَ اَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهٗ دِیْنِیْ ۟ۙۚ

- ای رسول- بگو همانا من الله را به یگانگی و درحالی‌که عبادت را برای او خالص کرده‌ام عبادت می‌کنم، و دیگران را همراه او عبادت نمی‌کنم.

15 : 39

فَاعْبُدُوْا مَا شِئْتُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ ؕ— قُلْ اِنَّ الْخٰسِرِیْنَ الَّذِیْنَ خَسِرُوْۤا اَنْفُسَهُمْ وَاَهْلِیْهِمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ ؕ— اَلَا ذٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِیْنُ ۟

پس - ای مشرکان- شما نیز به جای او هرچه از بت‌های‌تان را که می‌خواهید عبادت کنید (این امر برای تهدید است)، - ای رسول- بگو: زیانکاران واقعی همان کسانی هستند که به خودشان، و خانواده‌های‌شان زیان رسانده‌اند، و با جدایی از آنها به‌سبب ورود خانواده‌های‌شان به تنهایی در بهشت، یا با ورودشان همراه آنها در جهنم با هم دیدار نمی‌کنند، و هرگز به هم نمی‌پیوندند. آگاه باشید که این امر، زیانی آشکار و بدون ابهام است.

16 : 39

لَهُمْ مِّنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ؕ— ذٰلِكَ یُخَوِّفُ اللّٰهُ بِهٖ عِبَادَهٗ ؕ— یٰعِبَادِ فَاتَّقُوْنِ ۟

برای آنها از بالای سرشان و نیز از زیر پاهای‌شان دود و زبانه و گرمای آتش است. الله با این عذاب بندگانش را می‌ترساند. ای بندگانم، با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی‌ام از من بترسید.

17 : 39

وَالَّذِیْنَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوْتَ اَنْ یَّعْبُدُوْهَا وَاَنَابُوْۤا اِلَی اللّٰهِ لَهُمُ الْبُشْرٰی ۚ— فَبَشِّرْ عِبَادِ ۟ۙ

و کسانی‌که از عبادت بت‌ها، و هر‌چه به جای الله عبادت می‌شود دوری می‌کنند، و با توبه به‌سوی الله بازمی‌گردند؛ هنگام مرگ، و در قبر، و روز قیامت به بهشت مژده داده می‌شوند، پس- ای رسول- به بندگانم مژده بده.

18 : 39

الَّذِیْنَ یَسْتَمِعُوْنَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُوْنَ اَحْسَنَهٗ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ هَدٰىهُمُ اللّٰهُ وَاُولٰٓىِٕكَ هُمْ اُولُوا الْاَلْبَابِ ۟

همان کسانی‌که به سخن‌ها گوش فرا می‌دهند و سخنان نیک و زشت را از یکدیگر تشخیص می‌دهند، آن‌گاه از نیکوترین سخن به‌سبب منفعتی که در آن وجود دارد، پیروی می‌کنند. اینها همان کسانی هستند که الله آنها را به هدایت توفیق داده است، و همان‌ها صاحبان عقل‌های سلیم هستند.

19 : 39

اَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ ؕ— اَفَاَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِی النَّارِ ۟ۚ

- ای رسول- کسی‌که به‌سبب استمرار در کفر و گمراهی، فرمان عذاب بر او واجب شده است، هیچ چاره‌ای برای هدایت و توفیق او نداری. پس - ای رسول- آیا تو می‌توانی چنین کسی را از آتش نجات دهی؟!

20 : 39

لٰكِنِ الَّذِیْنَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِیَّةٌ ۙ— تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ؕ۬— وَعْدَ اللّٰهِ ؕ— لَا یُخْلِفُ اللّٰهُ الْمِیْعَادَ ۟

اما کسانی‌که با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی پروردگارشان از او تعالی بترسند، منازل مرتفعی دارند که بر روی یکدیگر ساخته شده‌اند، و نهرها از زیر آنها جاری است. این وعده را الله به آنها داده است، و الله در وعده خلاف نمی‌کند.

21 : 39

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَلَكَهٗ یَنَابِیْعَ فِی الْاَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهٖ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا اَلْوَانُهٗ ثُمَّ یَهِیْجُ فَتَرٰىهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهٗ حُطَامًا ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰی لِاُولِی الْاَلْبَابِ ۟۠

به‌راستی‌که شما از طریق مشاهده می‌دانید الله آب باران را از آسمان فرود آورد، سپس آن را در چشمه‌ها و آبراه‌ها وارد کرد، سپس با این آب کشتزارهایی با رنگ‌های مختلف درمی‌آورد، سپس کشتزار را می‌خشکاند، و - ای بیننده- تو آن را پس از اینکه سبز بود زرد می‌بینی، سپس آن را پس از خشکیده‌ شدن در هم شکسته و از هم پاشیده قرار می‌دهد، به‌راستی‌که در این امر، برای صاحبان دل‌های زنده، پند و عبرتی است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إخلاص العبادة لله شرط في قبولها.

یکی از شروط پذیرش عبادت، خالص‌ گردانیدن آن برای الله است.

• المعاصي من أسباب عذاب الله وغضبه.

گناهان باعث عذاب و خشم الهی می شوند.

• هداية التوفيق إلى الإيمان بيد الله، وليست بيد الرسول صلى الله عليه وسلم.

هدایت توفیق و دستیابی به ایمان، به دست الله است، و رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ تصرفی در آن ندارد.