ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߝߊ߯ߙߛߌߞߊ߲ ߘߐ߫
32
:
34
قَالَ الَّذِیْنَ اسْتَكْبَرُوْا لِلَّذِیْنَ اسْتُضْعِفُوْۤا اَنَحْنُ صَدَدْنٰكُمْ عَنِ الْهُدٰی بَعْدَ اِذْ جَآءَكُمْ بَلْ كُنْتُمْ مُّجْرِمِیْنَ ۟
و پیشوایان که از حق تکبر ورزیدند به پیروان که آنها را زیردست خویش قرار داده بودند می‌گویند: آیا ما شما را از هدایتی که محمد برای‌تان آورد بازداشتیم؟! خیر، بلکه شما خودتان گمراه و فاسد و فسادکار بودید.
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• تبرؤ الأتباع والمتبوعين بعضهم من بعض، لا يُعْفِي كلًّا من مسؤوليته.
بیزاری جستن پیروان و پیشوایان از یکدیگر، هیچ‌یک را از مسئولیت معاف نمی‌کند.
• الترف مُبْعِد عن الإذعان للحق والانقياد له.
قرار گرفتن در ناز و نعمت، از اطاعت حق و تسلیم شدن در برابر آن دور می‌سازد.
• المؤمن ينفعه ماله وولده، والكافر لا ينتفع بهما.
مال و فرزند مؤمن به او نفع می‌رساند، اما کافر از این دو سود نمی‌برد.
• الإنفاق في سبيل الله يؤدي إلى إخلاف المال في الدنيا، والجزاء الحسن في الآخرة.
انفاق در راه الله به بازگردانده شدن مال در دنیا، و پاداش نیکو در آخرت منجر می‌شود.
