ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߝߊ߯ߙߛߌߞߊ߲ ߘߐ߫
47
:
27
قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَّعَكَ ؕ— قَالَ طٰٓىِٕرُكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُوْنَ ۟
قومش از روی سرسختی در برابر حق به او گفتند: ما به تو و مؤمنان همراهت فال بد زدیم، صالح علیه السلام به آنها گفت: فقط الله از سبب ورود مصیبت بر شما آگاه است و ذره‌ای از آن بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند، بلکه شما قومی هستید که با خیری که برای‌تان گسترده می‌شود و با شری که به شما می‌رسد آزمایش می‌شوید.
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.
طلب آمرزش از گناهان یکی از اسباب رحمت الله است.
• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.
فال بد زدن به اشخاص و اشیا، صفت مؤمنان نیست.
• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.
همکاری در شر و نیرنگ بر پیروان حق سرانجامِ بدی دارد.
• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.
آشکار کردن منکر از پوشاندن آن زشت‌تر است.
• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.
اعتراض بر فاسقان و فاجران واجب است.
