ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 19 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߣߍߡߣߍ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

19 : 27

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّنْ قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِیْۤ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِیْۤ اَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلٰی وَالِدَیَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَدْخِلْنِیْ بِرَحْمَتِكَ فِیْ عِبَادِكَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

سلیمان علیه السلام با شنیدن سخن آن مورچه تبسمی کرد و پروردگارش سبحانه را این‌گونه فراخواند: پروردگارا مرا توفیق دِه و به من الهام کن تا شکر نعمت تو را که آن را بر من و بر پدرم ارزانی داشتی به جای آورم، و مرا توفیق دِه تا علم نیکویی که تو آن را می‌پسندی انجام دهم، و به رحمت خویش مرا در زمرۀ بندگان صالح خویش قرار دِه.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• التبسم ضحك أهل الوقار.

تبسم، خندۀ بزرگواران است.

• شكر النعم أدب الأنبياء والصالحين مع ربهم.

شکر نعمت‌ها، ادب پیامبران علیهم السلام و صالحان در برابر پروردگارشان است.

• الاعتذار عن أهل الصلاح بظهر الغيب.

عذرخواهی صادقانه از صالحان.

• سياسة الرعية بإيقاع العقاب على من يستحقه، وقبول عذر أصحاب الأعذار.

حکومت‌کردن بر رعیت با اجرای کیفر بر مجرمان، و پذیرفتن عذر معذور.

• قد يوجد من العلم عند الأصاغر ما لا يوجد عند الأكابر.

گاهی کوچکترها نسبت به امری آگاه هستند که بزرگان هیچ اطلاعی از آن ندارند.