ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

84 : 2

وَاِذْ اَخَذْنَا مِیْثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُوْنَ دِمَآءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُوْنَ اَنْفُسَكُمْ مِّنْ دِیَارِكُمْ ثُمَّ اَقْرَرْتُمْ وَاَنْتُمْ تَشْهَدُوْنَ ۟

و به یاد آورید پیمان محکمی را که در تورات از شما گرفتیم مبنی بر تحریم اینکه خون یکدیگر را بریزید و تحریم اینکه یکدیگر را از سرزمین خود بیرون کنید، سپس به این پیمان که از شما گرفتیم اعتراف کردید و خودتان بر صحت این پیمان گواه هستید.

85 : 2

ثُمَّ اَنْتُمْ هٰۤؤُلَآءِ تَقْتُلُوْنَ اَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُوْنَ فَرِیْقًا مِّنْكُمْ مِّنْ دِیَارِهِمْ ؗ— تَظٰهَرُوْنَ عَلَیْهِمْ بِالْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ؕ— وَاِنْ یَّاْتُوْكُمْ اُسٰرٰی تُفٰدُوْهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْكُمْ اِخْرَاجُهُمْ ؕ— اَفَتُؤْمِنُوْنَ بِبَعْضِ الْكِتٰبِ وَتَكْفُرُوْنَ بِبَعْضٍ ۚ— فَمَا جَزَآءُ مَنْ یَّفْعَلُ ذٰلِكَ مِنْكُمْ اِلَّا خِزْیٌ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۚ— وَیَوْمَ الْقِیٰمَةِ یُرَدُّوْنَ اِلٰۤی اَشَدِّ الْعَذَابِ ؕ— وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟

اما شما با این پیمان مخالفت می‌کنید؛ چنانکه یکدیگر را می‌کشید و با همکاری دشمنان، از روی ستم و تجاوز، گروهی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می‌کنید. و هنگامیکه [بعضی از آنان در جنگ با هم‌پیمانانِ عربِ شما اسیر شوند و به صورت] اسیر نزد شما بیایند، [برای این‌که آنها از بنی‌اسرائیل و هم‌دینِ شما هستند، در برابرِ آزادی‌شان] تلاش می‌کنید تا با پرداخت فدیه آنها را از اسارت درآورید، حال آنکه آواره‌کردن شان بر شما حرام است. چگونه به بخشی از تورات در مورد وجوب رهاسازی اسرا ایمان می‌آورید و به بخشی از آن در مورد صیانت خون و منع آواره‌کردن یکدیگر از سرزمینشان کفر می‌ورزید؟! بنابراین، کسی‌که چنین عملی مرتکب شود، جزایی ندارد جز خواری و تحقیر در دنیا، و در آخرت نیز به شدیدترین عذاب بازگردانده می‌شود و الله از آنچه که انجام می‌دهید غافل نیست، بلکه از اعمال‌تان آگاه است و شما را در قبال آن مجازات خواهد کرد.

86 : 2

اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ اشْتَرَوُا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا بِالْاٰخِرَةِ ؗ— فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟۠

آنها کسانی هستند که با ترجیح فانی بر باقی، آخرت را با زندگی دنیا عوض کردند، پس عذاب‌شان در آخرت تخفیف داده نمی‌شود و در آن روز هیچ یاوری ندارند که به آنها یاری برساند.

87 : 2

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ وَقَفَّیْنَا مِنْ بَعْدِهٖ بِالرُّسُلِ ؗ— وَاٰتَیْنَا عِیْسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنٰتِ وَاَیَّدْنٰهُ بِرُوْحِ الْقُدُسِ ؕ— اَفَكُلَّمَا جَآءَكُمْ رَسُوْلٌۢ بِمَا لَا تَهْوٰۤی اَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ ۚ— فَفَرِیْقًا كَذَّبْتُمْ ؗ— وَفَرِیْقًا تَقْتُلُوْنَ ۟

همانا تورات را به موسی بخشيديم و پس از وى پیامبرانی را فرستادیم، و به عیسی پسر مریم برای [اثباتِ] راستگویی اش، آیات آشکار و روشنی مانند زنده کردن مردگان، شفا بخشیدن کور مادرزاد و بیمار مبتلا به جذام، بخشيديم، و او را به وسیله ی جبرئیل حمايت كرديم، - ای بنی اسرائیل- آیا هر زمان پیامبری از جانب الله متعال، چیزی را آورد که موافق خواسته ی شما نبود، در برابر حق تکبر کردید و خود را از پیامبران برتر شمردید، پس گروهی از آن ها را تکذیب کرده و گروهی دیگر را به قتل رساندید؟!

88 : 2

وَقَالُوْا قُلُوْبُنَا غُلْفٌ ؕ— بَلْ لَّعَنَهُمُ اللّٰهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِیْلًا مَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟

در حقیقت، دلیل یهود برای پیروی نکردن از محمد -صلی الله علیه وسلم- این سخنشان بود: همانا دل هایمان بسته است و چیزی از سخنان تو به دل هایمان نمی رسد و آن را نمی فهمد، اما حقیقت بر خلاف ادعای آنان بود، بلکه به سبب کفرشان، الله آنان را از رحمتش راند، پس جز به مقدار اندکی از آنچه که الله نازل فرمود، ایمان نمى آوردند.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• من أعظم الكفر: الإيمان ببعض ما أنزل الله والكفر ببعضه؛ لأن فاعل ذلك قد جعل إلهه هواه.

از بزرگترین انواع کفر: ایمان آوردن به بخشی از آنچه الله نازل فرموده است و کفر ورزیدن به بخشی دیگر از آن است؛ زیرا کسی‌که مرتکب چنین کاری شود، هوای نفسش را معبود خویش قرار داده است.

• عِظَم ما بلغه اليهود من العناد، واتباع الهوى، والتلاعب بما أنزل الله تعالى.

دشمنی زیاد و پیروی از هوای نفس و بازی کردن با آنچه الله متعال نازل فرموده است، توسط یهودیان.

• فضل الله تعالى ورحمته بخلقه، حيث تابع عليهم إرسال الرسل وإنزال الكتب لهدايتهم للرشاد.

بخشش و رحمت الله متعال به مخلوقاتش، آن‌گاه که رسولان را پیاپی بر آنها فرستاد و کتاب‌ها را برای هدایت‌شان به راه راست و رستگاری نازل فرمود.

• أن الله يعاقب المعرضين عن الهدى المعاندين لأوامره بالطبع على قلوبهم وطردهم من رحمته؛ فلا يهتدون إلى الحق، ولا يعملون به.

الله کسانی را که از هدایت روی می‌گردانند و با اوامرش به ستیز می‌پردازند، با زدن مُهر بر دل‌های‌شان مجازات می‌کند و آنها را از رحمت خویش می‌راند؛ در نتیجه، به حق هدایت نمی‌شوند و به آن عمل نمی‌کنند.