ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛߙߝߙߊߛ߫
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
52
:
37
یَّقُوْلُ ءَاِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِیْنَ ۟
ماته به يې ویل: ایا ته له رښتیاویونکو يې؟
التفاسير:
53
:
37
ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَدِیْنُوْنَ ۟
چې کله مونږ مړه، خاورې، او هډوکي شو نو مونږ ته به جزا راکولای شي؟
التفاسير:
54
:
37
قَالَ هَلْ اَنْتُمْ مُّطَّلِعُوْنَ ۟
نو غواړئ چې ددې سړي له حال نه خبر شئ؟
التفاسير:
55
:
37
فَاطَّلَعَ فَرَاٰهُ فِیْ سَوَآءِ الْجَحِیْمِ ۟
چې معلومات يي واخیست نو هغه يي دوزخ په مینځ کې مینده کړ.
التفاسير:
56
:
37
قَالَ تَاللّٰهِ اِنْ كِدْتَّ لَتُرْدِیْنِ ۟ۙ
نو ورته به ووایې قسم په الله چې ته خو نژدې وې چې ما هم هلاک کړې.
التفاسير:
57
:
37
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّیْ لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِیْنَ ۟
که زما د رب لورینه پر ما نه وای نو نن به زه هم له تاسره پروت وم.
التفاسير:
58
:
37
اَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِیْنَ ۟ۙ
اوس مونږ مړه کیدوونکي نه یو
التفاسير:
59
:
37
اِلَّا مَوْتَتَنَا الْاُوْلٰی وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟
یوازې یو مرګ و چې یو ځل تیر شوی دې او مونږ ته به هیڅ ډول عذاب نه وي.
التفاسير:
60
:
37
اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟
په رښتیا همدغه لوی بری دی.
التفاسير:
61
:
37
لِمِثْلِ هٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعٰمِلُوْنَ ۟
او باید د همدغه بري د ترلاسه کولو لپاره خلک هڅه وکړي.
التفاسير:
62
:
37
اَذٰلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا اَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّوْمِ ۟
ایا دا غوره میلمستیا ده او که د زقوم ونه؟
التفاسير:
63
:
37
اِنَّا جَعَلْنٰهَا فِتْنَةً لِّلظّٰلِمِیْنَ ۟
مونږ پرې ظالمان ازمایو.
التفاسير:
64
:
37
اِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِیْۤ اَصْلِ الْجَحِیْمِ ۟ۙ
هغه یوه ونه ده چې د دوزخ په بیخ کې راټوکیږي.
التفاسير:
65
:
37
طَلْعُهَا كَاَنَّهٗ رُءُوْسُ الشَّیٰطِیْنِ ۟
د هغي غوټۍ داسې دي لکه د شیطانانو سرونه.
التفاسير:
66
:
37
فَاِنَّهُمْ لَاٰكِلُوْنَ مِنْهَا فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ؕ
دوزخیان به يې خوري او خیټې به ترې ډکوي.
التفاسير:
67
:
37
ثُمَّ اِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیْمٍ ۟ۚ
او بیا به ګرمي او جوش اوبه د پاسه پرې څښي.
التفاسير:
68
:
37
ثُمَّ اِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَاۡاِلَی الْجَحِیْمِ ۟
بیا يي ورتګ دوزخ ته دی.
التفاسير:
69
:
37
اِنَّهُمْ اَلْفَوْا اٰبَآءَهُمْ ضَآلِّیْنَ ۟ۙ
دا هغه خلک وو چې خپل پلرونه يي بې لارې میندلي وو.
التفاسير:
70
:
37
فَهُمْ عَلٰۤی اٰثٰرِهِمْ یُهْرَعُوْنَ ۟
او د هغوی پر پلونو[۸] زغولای شول.
[۸] پرته له دې چې له عقل څخه کار واخلي د پلرونو پر دین بیولی شول( تفسیر ابن کثیر)
التفاسير:
71
:
37
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ اَكْثَرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
او په رښتیا چې پخواني ډیر خلک يي بې لارې شوي وو.
التفاسير:
72
:
37
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا فِیْهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟
او مونږ ښه ډیر ډاروونکي ورولیږلي وو.
التفاسير:
73
:
37
فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟ۙ
نو وګوره چې د ډارول شوو خلکو پای څه شوه؟
التفاسير:
74
:
37
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟۠
یوازې د الله سوچه او پاک شوي بنده ګان ژغورل شوي وو.
التفاسير:
75
:
37
وَلَقَدْ نَادٰىنَا نُوْحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیْبُوْنَ ۟ؗۖ
او مونږ ته غږ کړی او مونږ ډير ښه ځواب ورکوونکي یو.
التفاسير:
76
:
37
وَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ؗۖ
مونږ هغه او د هغه کورنۍ له ستر غم نه وژغورله.
التفاسير:
