ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߙߎ߬ߥߊ߯ߘߎ-ߕߊ߬ߙߑߖߡߊ ߝߊ߲ߓߊ ߓߟߏ߫
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
17
:
79
اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ
چې: فرعون ته ورشه هغه سركښي كړې ده.
التفاسير:
18
:
79
فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ
بيا ورته ووايه چې آيا ته چمتو يې چې پاك شې.
التفاسير:
19
:
79
وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ
او چې د خپل پالونکي په خوا لارښوونه درته وكړم چې ته ووېرېږې؟
التفاسير:
20
:
79
فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
نو بيا موسى (علیه السلام) هغه ته ستره نښانه وښوده.
التفاسير:
21
:
79
فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ
خو درواغجن يې وګڼلو او د هغه خبره يې ونه منله.
التفاسير:
22
:
79
ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ
بيا يې شا كړه، منډه يې كوله.
التفاسير:
23
:
79
فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ
نو خلك يې راټول كړل او غږ يې وكړ.
التفاسير:
24
:
79
فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ
وېلې: همدا زه مو ترټولو اوچت رب يم!
التفاسير:
25
:
79
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ
نو ونیوه ده لره الله تعالی په سزا د آخرت او د دنیا سره.
التفاسير:
26
:
79
اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠
بېشكه په دې كې هغه چاته هرومرو يو درس دى چې وېريږي.
التفاسير:
27
:
79
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫
آيا ستاسې پيدا كول سخت دي، كه د آسمان؟ چې هغه يې جوړ كړى دی.
التفاسير:
28
:
79
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ
د هغه چت يې هسك او بيا يې سم برابر كړى.
التفاسير:
29
:
79
وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟
او تیاره کړې یې ده شپه د هغه او ښکاره کړی یې دی د څاښت وخت.
التفاسير:
30
:
79
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ
او له هغه وروسته يې ځمكه وغوړوله.
التفاسير:
31
:
79
اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟
د هغې اوبه او شينکي يې ترې را واېستل.
التفاسير:
32
:
79
وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ
او غرونه يې پكې ښخ ودرول.
التفاسير:
33
:
79
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ
ستاسو او ستاسو د څارويو د ګټې اخيستنې لپاره.
التفاسير:
34
:
79
فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
نو كله چې هغه لوى افت راشي.
التفاسير:
35
:
79
یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ
هغه ورځ چې انسان ته خپل كړي عملونه ورياد شي.
التفاسير:
36
:
79
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟
او دوزخ به هر هغه چا ته څرګند كړى شى چې ويني يې.
التفاسير:
37
:
79
فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ
بيا نو چا چې سركښي كړې وي.
التفاسير:
38
:
79
وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ
او دنيوي ژوند يې غوره ګڼلى وي.
التفاسير:
39
:
79
فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
په رېښتيا همدا دوزخ به يې استوګنځى وي.
التفاسير:
40
:
79
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ
او څوك چې د خپل پالونکي په مخكې له درېدو ډار شوى او ځان يې له هوسونو ساتلى وي.
التفاسير:
41
:
79
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
نو بېشكه جنت يې استوګنځى دى.
التفاسير:
42
:
79
یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ
هغوى د قيامت په هكله تا پوښتي چې كله به رامنځته كيږي؟
التفاسير:
43
:
79
فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ
په څه کې یې ته د یاداښت د هغې نه.
التفاسير:
44
:
79
اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ
د هغه وروستۍ (پوهه) ستا د رب لوري ته ده.
التفاسير:
45
:
79
اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ
ته خو يوازې د هغه چا خبروونكى يې چې ترې ډاريږي.
التفاسير:
46
:
79
كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠
كله چې هغوى يې وويني نو له يو ماښام يا يو سهار پرته چې نه وي ځنډېدلي.
التفاسير:
