ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߌߙ߭ߜߌ߯ߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ - ߛߊߡߛ߭ߘߌ߯ߣߌ߫ ߤߊߞߌߡߎߝ߫ ߓߟߏ߫
46
:
7
وَبَيۡنَهُمَا حِجَابٞۚ وَعَلَى ٱلۡأَعۡرَافِ رِجَالٞ يَعۡرِفُونَ كُلَّۢا بِسِيمَىٰهُمۡۚ وَنَادَوۡاْ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ أَن سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۚ لَمۡ يَدۡخُلُوهَا وَهُمۡ يَطۡمَعُونَ
Ал экөөсүнүн (бейиш менен тозоктун) ортосунда «Аьраф»(тосмо) бар.[1] “Аьрафтын” үстүндөгү адамдар (бейишилер менен тозокулардын) экөөсүн тең көрүнүшүнөн таанып турушат. Жана бейиштегилерге карап, ага кирбесе да, кирүүнү үмүт кылып: «Ассалому-алейкум»-дешет.
[1] Ал тосмо бейиштен да, тозоктон да эсептелбейт. Анын аты “Аьраф”. Ал жерде бейишке да, тозокко да өкүм кылынбай, арасатта калган адамдар өкүм күтүп, бейиштен үмүт кылып, тозоктон коргоо тилеп отурушат. Анткени, “Аьраф” бийик жерде болуп, андан бейиш менен тозок көрүнүп турат.
التفاسير:
