ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߙߎߘߌߞߊ߲ ߞߙߊߡߊߣߖߌߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߊߛߡߊߌߘߌߟߎ߫ ߛߋ߯ߘߌߙߌ ߓߟߏ߫
141
:
6
۞ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
141. و هەر ئەوە جنیك و باغ [ژ گەلەك جوینان] دایین، سەرئەرد [وەكی مێوێ و گوندۆری و شتی و كولندی... و هتد] و بلند ل سەر بنێ خۆ، [وەكی دارێت فێقی] و دار قەسپ و شینكاتی كو فێقییێ وان ڕەنگ و ڕەنگە، و زەیتوین و هنار یێت دایین، وەكی ئێك و نەوەكی ئێك [دبیت تەمەتی ئێك بن، و نەئێك تام بن، و نەتەمەتی ئێك بن]، ڤێجا وەختێ ئەو دار هاتنە بەری و فێقی دان، ژێ بخۆن و زەكاتا وان ڕۆژا چنینێ بدەن، و دەرێژییێ (ئیسرافێ) نەكەن، ب ڕاستی خودێ حەژ دەستدڕیایان ناكەت.
التفاسير:
