ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߙߎߘߌߞߊ߲ ߞߙߊߡߊߣߖߌߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߊߛߡߊߌߘߌߟߎ߫ ߛߋ߯ߘߌߙߌ ߓߟߏ߫
148
:
2
وَلِكُلّٖ وِجۡهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَاۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ أَيۡنَ مَا تَكُونُواْ يَأۡتِ بِكُمُ ٱللَّهُ جَمِيعًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
148. و هەر ئێكی قیبلەیەك هەیە بەرێ خۆ ددەتێ [ئانكو هەر دینەكی قیبلەیا خۆ هەیە]، خودێ بۆ وان ئاشكەرا كرییە، و بەرێ وان دایییێ. ڤێجا دەست ب خێران بكەن و بكەنە بەرەبەزینك، و هەر جهەكێ هوین لێ بن، خودێ دێ هەوە هەمییان ئینیت [كۆم كەت، دا هەر ئێك جزایێ خۆ وەربگریت]، بێ گۆمان خودێ ل سەر هەمی تشتی دەستهەلاتدارە.
التفاسير:
