ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߞߎߙߘߌ߲ߞߊ߲ ߘߐ߫
11
:
17
وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا
مرۆڤی وا ھەیە لەبەر نەزانی و بێ ئاگایی بە دەرونی خۆی و ماڵ و مناڵ لەکاتی توڕەییدا نزای خراپ لە خۆی دەکات، ھەروەک چۆن نزای خێر بۆ خۆی دەکات، جا ئەگەر ھاتوو نزا خراپەکەیمان گیرا کرد ئەوا لەناو دەچێت، وە ماڵ و مناڵەکەیشی لەناو دەچێت، وە مرۆڤ حاڵی وایە کە زۆر پەلە ئەکات، بۆیە پەلە ئەکات لەوەی نزای خراپ لە خۆی و ماڵ و مناڵی دەکات.
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• من اهتدى بهدي القرآن كان أكمل الناس وأقومهم وأهداهم في جميع أموره.
ھەر کەسێک بە ھیدایەتی قورئان ھیدایەت بدرێت ئەوە تەواوترین کەسی ناو خەڵکە، وە ڕێک و پێکترین و ڕاسترینە لە تەواوی فەرمانەکانیدا.
• التحذير من الدعوة على النفس والأولاد بالشر.
ھۆشداریدان بە خراپ نزا کردن لە خۆت و ماڵ و مناڵت.
• اختلاف الليل والنهار بالزيادة والنقص وتعاقبهما، وضوء النهار وظلمة الليل، كل ذلك دليل على وحدانية الله ووجوده وكمال علمه وقدرته.
جیاوازی شەو و ڕۆژ لە زیادی و کەمی و بە دوای یەکتردا ھاتن، وە ڕوناکی ڕۆژ تاریکی شەو، ھەر ھەمووی بەڵگەی ڕوون و ئاشکرایە لەسەر تاک و تەنھایی و کەماڵی زانست و دەسەڵاتی خوای گەورە.
• تقرر الآيات مبدأ المسؤولية الشخصية، عدلًا من الله ورحمة بعباده.
ئەم ئایەتانە بنەمای بەرپرسیاریەتی تاکە کەسی دەچەسپێنێت، ئەمەش وەک دادگەری خوای گەورە و میھرەبانی بۆ بەندەکانی.
