ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߔߍߙߛߌ߫-ߊ.ߘߊߙߌߦߊߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߡߎ߬ߤ߭ߊߡߡߊߘߎ߫ ߊ߬ߣ߭ߝߊ߬ߙ߫ ߓߟߏ߫
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
7
:
54
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
در حالیکه چشمهایشان (از ترس و وحشت) فروافتاده است. از گورها چنان بیرون میآیند که گویی آنها ملخهایی پراگندهاند.
التفاسير:
8
:
54
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
شتابان بهسوی دعوت دهنده میروند. کافران میگویند: این روزی بسیار سخت است.
التفاسير:
9
:
54
۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
پیش از آنان قوم نوح تکذیب کردند و بندۀ ما را دروغگو شمردند و گفتند: دیوانه است. و (او) به خشونت (از دعوت دادن بهسوی حق) منع شد.
التفاسير:
10
:
54
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
پس پروردگار خود را خواند که من مغلوب شدهام پس (از آنها) انتقام بگیر.
التفاسير:
11
:
54
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
پس درهای آسمان را با ریزش آب باز کردیم.
التفاسير:
12
:
54
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
و از زمین چشمهها جاری کردیم، پس (هردو) آب برای انجام کاری که مقدر شده بود یکجا شد.
التفاسير:
13
:
54
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
و نوح را بر کشتی که دارای تختهها و میخها بود، برداشتیم.
التفاسير:
14
:
54
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
(کشتی) زیر نظر چشمهای ما روان بود. (این امر) پاداش کسی بود که (نبوتش) انکار شده بود.
التفاسير:
15
:
54
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
و البته آن را نشانهای باقی گذاشتیم، پس آیا عبرت گیرندهای هست؟!
التفاسير:
16
:
54
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
پس عذاب و ترساندن من چطور بود؟
التفاسير:
17
:
54
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
البته ما قرآن را برای تذکر و عبرت آسان گردانیدهایم، پس آیا عبرت گیرندهای هست؟
التفاسير:
18
:
54
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
(قوم) عاد تکذیب کردند (پس ببین) عذاب من و بیم دادنهایم چطور بود؟
التفاسير:
19
:
54
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
البته که ما در روزی بیخیر و برکت (و) پی در پی تند باد سختی را بر آنان فرستادیم.
التفاسير:
20
:
54
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
آن باد مردم را (از زمین) بر میداشت، گویی که آنها تنههای درختان خرمای ریشه کن شدهاند.
التفاسير:
21
:
54
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
پس عذاب من و بیم دادنهایم چطور بود؟.
التفاسير:
22
:
54
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
و البته قرآن را برای پند و عبرت گرفتن آسان گردانیدهایم، پس آیا عبرت گیرندهای هست؟.
التفاسير:
23
:
54
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
ثمود بیم دادن (پیغمبر شان) را تکذیب کردند.
التفاسير:
24
:
54
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
پس گفتند: آیا از فردی پیروی کنیم که از خود ماست؟ يقينا ما در این صورت در گمراهی و جنون عمیق خواهیم بود.
التفاسير:
25
:
54
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
آیا از میان همۀ ما وحی بر او نازل کرده شد؟ بلکه او دروغگویی متکبر است.
التفاسير:
26
:
54
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
فردا خواهند دانست که دروغگوی و متکبر کیست؟
التفاسير:
27
:
54
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
البته ما ماده شتر را برای امتحان آنان خواهیم فرستاد، پس (ای صالح) در انتظار (هلاکت شان) باش و صبر کن.
التفاسير:
