ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕ߭ߤߊ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

77 : 20

وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ

Svevišnji Allah objavio je poslaniku Musau: “Noću, da niko ne osjeti, izvedi sinove Israilove, robove Moje, iz Egipta i uputi se s njima kroz more, suhim putem, nakon što po moru štapom udariš, ne strahujući da će te faraon stići niti da ćeš se utopiti.”

78 : 20

فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ

A dotle ih je faraon slijedio sa svojim vojskama, no golemi su ih talasi mora prekrili, o čemu istinu ne zna niko osim Allaha. Svi su se utopili i propali, a spasio se Musa i oni koji su bili sa njim.

79 : 20

وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ

Faraon je svoj narod u zabludu odveo i lijepim mu stranputicu i nevjerstvo prikazao, a nije mu ukazao na Pravu stazu, na put spasa.

80 : 20

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ

Allah, džellešanuhu, naredio je sinovima Israilovim da se sjete Njegovih blagodati kad ih je izbavio od faraona i njegovih vojski, te im odredio rok u kojem će doći na desnu stranu Sinajske gore da tamo objavi Tevrat Musau, alejhis-selam, i da se sjete kao med ukusne hrane i ukusnog prepeličijeg mesa.

81 : 20

كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ

Svemogući Allah zapovjedio je sinovima Israilovim da jedu dozvoljena ukusna jela kojima ih On opskrbljuje, ali da ne prelaze granice, i da ne budu obijesni konzumirajući zabranjena jela i čineći grijehe. Naime, budu li prelazili granice i činili grijehe, stići će ih Njegova srdžba, a nastradat će, na oba svijeta, onaj koga stigne ta srdžba.

82 : 20

وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ

Ja, zaista mnogo opraštam onima koji se iskreno pokaju, vjeruju u ono što objavljujem, čine dobra djela, koja je islam ozakonio, a zatim ustraju na Pravoj stazi.

83 : 20

۞ وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ

Sveznajući Allah upitao je poslanika Musaa, alejhis-selam: “Zašto si požurio na desnu stranu Sinajske gore, o Musa, ostavivši svoje sunarodnike iza sebe?”

84 : 20

قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ

Musa je odgovorio: “Moj Gospodaru, evo ide za mnom narod moj, sustići će me, a požurio sam Tebi da mnome budeš zadovoljan.”

85 : 20

قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ

I tad je Allah, džellešanuhu, izvijestio Musaa, alejhis-selam, da je njegove sunarodnike doveo u kušnju davši da počnu obožavati tele nakon što ih je on, Musa, napustio, i da je Samirija njegov narod u zabludu odveo.

86 : 20

فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي

I Musa, alejhis-selam, vratio se svojim sunarodnicima kad su počeli obožavati tele, srdit i tužan zbog toga, pa ih je žestoko ukorio: “Narode moj, zar vam Allah, džellešanuhu, nije dao lijepo obećanje da će mi objaviti Tevrat i da će vas u džennet uvesti? Pa zar se vaše čekanje oduljilo pa ste zaboravili ili ste pak počeli smatrati da je ono tele ravno Allahu, htijući da vas stignu Allahova srdžba i kazna, pa ste prekršili obećanje koje ste mi dali da ćete do mog povratka pokorni biti!”

87 : 20

قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ

Sinovi Israilovi odgovoriše svom poslaniku: “O Musa, nismo te iznevjerili kršeći dato obećanje od svoje volje, već smo nosili nakit faraonova naroda sa sobom i pobacali ga u neku rupu kako bi ga se riješili.” A ِSamirija je uzeo šaku zemlje ispod Džibrilova konja i bacio ga na ono zlato i na vatru.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• من سُنَّة الله انتقامه من المجرمين بما يشفي صدور المؤمنين، ويقر أعينهم، ويذهب غيظ قلوبهم.

Jedna od Allahovih zakonitosti jeste što kažnjavajući prijestupnike olakšava vjernicima i čini ih sretnim, odstranjujući njihovu jad.

• الطاغية شؤم على نفسه وعلى قومه؛ لأنه يضلهم عن الرشد، وما يهديهم إلى خير ولا إلى نجاة.

Silnik sebe i svoje podanike odvede u propast, tim više jer ih odvraća od Prave staze, a ne vodi ih putem dobra i spasa.

• النعم تقتضي الحفظ والشكر المقرون بالمزيد، وجحودها يوجب حلول غضب الله ونزوله.

Posjedovanje blagodati iziskuje da ih čovjek čuva i na njima bude zahvalan Allahu. To ima za posljedicu da Gospodar uveća iste te blagodati. S druge strane, nijekanje blagodati ima za posljedicu Allahovu ljutnju.

• الله غفور على الدوام لمن تاب من الشرك والكفر والمعصية، وآمن به وعمل الصالحات، ثم ثبت على ذلك حتى مات عليه.

Allah je uvijek samilostan prema onom ko se pokaje od širka, nevjerstva i grijeha, te uzvjeruje i čini dobra djela, a zatim ostane dosljedan tome i vjeran islamu do smrti.

• أن العجلة وإن كانت في الجملة مذمومة فهي ممدوحة في الدين.

Žurba, u načelu, nije pohvalana. Pohvalna je samo žurba kad je riječ o činjenju dobrih djela.