ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎ߬ߡߊ߲߬ߝߍ - ߊߟߑߓߊߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߘߟߊߡߌߘߊ

104 : 5

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَإِلَى ٱلرَّسُولِ قَالُواْ حَسۡبُنَا مَا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ

Kur atyre u thuhet: "Ejani tek ajo që ka shpallur Allahu dhe tek i Dërguari!", ata thonë: "Na mjafton ajo (rrugë) në të cilën i kemi gjetur etërit tanë." Vallë, edhe nëse etërit e tyre nuk dinin gjë dhe nuk ishin të përudhur?!

105 : 5

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَيۡكُمۡ أَنفُسَكُمۡۖ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

O besimtarë! Kujdesuni për vetveten! Ai që është i humbur nuk mund t'ju bëjë dëm, nëse ju jeni në rrugë të drejtë. Të gjithë ju do të ktheheni tek Allahu e Ai do t'ju njoftojë për atë që keni punuar.

106 : 5

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ شَهَٰدَةُ بَيۡنِكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ حِينَ ٱلۡوَصِيَّةِ ٱثۡنَانِ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ أَوۡ ءَاخَرَانِ مِنۡ غَيۡرِكُمۡ إِنۡ أَنتُمۡ ضَرَبۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَأَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةُ ٱلۡمَوۡتِۚ تَحۡبِسُونَهُمَا مِنۢ بَعۡدِ ٱلصَّلَوٰةِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ لَا نَشۡتَرِي بِهِۦ ثَمَنٗا وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰ وَلَا نَكۡتُمُ شَهَٰدَةَ ٱللَّهِ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡأٓثِمِينَ

O besimtarë! Kur ndonjërit prej jush i afrohet vdekja, gjatë lënies së porosisë (testamentit), le të dëshmojnë dy njerëz të drejtë nga mesi juaj, ose dy të tjerë që nuk janë prej jush, nëse jeni në udhëtim dhe ju zë gjëma e vdekjes. Në qoftë se dyshoni, mbajini pas namazit, le të betohen në Allahun: "Nuk e shesim atë për asnjë çmim, edhe nëse bëhet fjalë për ndonjë të afërm dhe nuk e fshehim dëshminë e Allahut, sepse atëherë do të ishim vërtet gjynahqarë."

107 : 5

فَإِنۡ عُثِرَ عَلَىٰٓ أَنَّهُمَا ٱسۡتَحَقَّآ إِثۡمٗا فَـَٔاخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَوۡلَيَٰنِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ لَشَهَٰدَتُنَآ أَحَقُّ مِن شَهَٰدَتِهِمَا وَمَا ٱعۡتَدَيۡنَآ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Nëse zbulohet se ata kanë bërë gjynah, atëherë ata le të zëvendësohen me dy të tjerë prej atyre që janë të afërm (të të ndjerit), pastaj le të betohen në Allahun (duke thënë): "Me të vërtetë dëshmia jonë është më e drejtë se dëshmia e tyre dhe ne nuk bëjmë shkelje, përndryshe do të ishim njëmend zullumqarë."

108 : 5

ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِٱلشَّهَٰدَةِ عَلَىٰ وَجۡهِهَآ أَوۡ يَخَافُوٓاْ أَن تُرَدَّ أَيۡمَٰنُۢ بَعۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱسۡمَعُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

Kjo është më afër që ata të japin një dëshmi të saktë ose të kenë frikë se betimi i tyre do të zhvlerësohet përmes një betimi tjetër. Frikësojuni Allahut dhe dëgjoni! Allahu nuk i udhëzon në rrugë të drejtë njerëzit e pabindur.