ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߙߎߞߊ ߟߎ߬ - ߊߟߑߓߊߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߘߟߊߡߌߘߊ

44 : 33

تَحِيَّتُهُمۡ يَوۡمَ يَلۡقَوۡنَهُۥ سَلَٰمٞۚ وَأَعَدَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَرِيمٗا

Përshëndetja e tyre ditën kur do ta takojnë Atë do të jetë "Selam (paqe)" dhe Ai ka përgatitur për ta shpërblim bujar.

45 : 33

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

O Profet! Ne të dërguam ty si dëshmitar, kumtues të lajmit të mirë e paralajmërues

46 : 33

وَدَاعِيًا إِلَى ٱللَّهِ بِإِذۡنِهِۦ وَسِرَاجٗا مُّنِيرٗا

dhe si thirrës në rrugën e Allahut me lejen e Tij dhe si pishtar ndriçues.

47 : 33

وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَضۡلٗا كَبِيرٗا

Jepu lajmin e mirë besimtarëve se ata do të kenë mirësi të madhe nga Allahu!

48 : 33

وَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَدَعۡ أَذَىٰهُمۡ وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ وَكِيلٗا

Dhe mos iu bind jobesimtarëve e hipokritëve! Lëri fyerjet e tyre dhe mbështetju Allahut. Allahu mjafton si Mbrojtës.

49 : 33

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نَكَحۡتُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ طَلَّقۡتُمُوهُنَّ مِن قَبۡلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمۡ عَلَيۡهِنَّ مِنۡ عِدَّةٖ تَعۡتَدُّونَهَاۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحٗا جَمِيلٗا

O besimtarë! Kur të martoheni me besimtare e pastaj t'i ndani para se të keni marrëdhënie me to, ju nuk keni të drejtë të kërkoni nga ato përmbushjen e ndonjë afati të pritjes. Mirëpo, jepuni atyre diçka nga pasuria dhe lëshojini me njerëzi!

50 : 33

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَحۡلَلۡنَا لَكَ أَزۡوَٰجَكَ ٱلَّٰتِيٓ ءَاتَيۡتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَ مِمَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّٰتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَٰلَٰتِكَ ٱلَّٰتِي هَاجَرۡنَ مَعَكَ وَٱمۡرَأَةٗ مُّؤۡمِنَةً إِن وَهَبَتۡ نَفۡسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنۡ أَرَادَ ٱلنَّبِيُّ أَن يَسۡتَنكِحَهَا خَالِصَةٗ لَّكَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۗ قَدۡ عَلِمۡنَا مَا فَرَضۡنَا عَلَيۡهِمۡ فِيٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ لِكَيۡلَا يَكُونَ عَلَيۡكَ حَرَجٞۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

O Profet! Ne t'i lejuam ty (për martesë) gratë të cilave ua ke dhënë mehrin^[1], robëreshat që t'i ka dhënë Allahu si pre e luftës, vajzat e axhës, vajzat e hallës, vajzat e dajës, vajzat e tezes, të cilat mërguan bashkë me ty, si dhe atë grua besimtare që ia dhuron veten Profetit, nëse Profeti dëshiron të martohet me të. Kjo (e fundit) është vetëm për ty, e jo për besimtarët e tjerë. Ne e dimë mirë çfarë u kemi caktuar atyre lidhur me gratë e tyre dhe me ato që janë në pronësinë e tyre, në mënyrë që ty të të mos vijë rëndë. Allahu është Falës i Madh e Mëshirëplotë.

[1] Mehër quhet pasuria që burri duhet t'ia japë gruas për martesë.