ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕ߭ߤߊ߫ - ߊߟߑߓߊߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߘߟߊߡߌߘߊ

77 : 20

وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ

Ne i shpallëm Musait: "Udhëto natën me robërit e Mi dhe hapu atyre një rrugë të tharë në det, ku nuk do të frikësohesh se ju zënë, as do të kesh frikë (nga mbytja)."

78 : 20

فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ

Atëherë, Faraoni i ndoqi me ushtrinë e tij, por deti i pushtoi plotësisht.

79 : 20

وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ

Faraoni e humbi popullin e tij dhe nuk e udhëzoi në rrugë të drejtë.

80 : 20

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ

O bijtë e Israilit, Ne ju shpëtuam nga armiku juaj, lidhëm besën me ju në anën e djathtë të malit Tur dhe ju zbritëm menën^[1] dhe thëllëzat.

[1] Mena: një pije e ëmbël si mjalti.

81 : 20

كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ

"Hani nga të mirat që jua kemi dhënë, por mos i kaloni kufijtë në të, se përndryshe do t'ju zërë zemërimi Im. E, ai që e zë zemërimi Im, do të humbasë.

82 : 20

وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ

Unë, me të vërtetë, jam Falës i Madh për atë që pendohet, beson, bën vepra të mira dhe i përmbahet udhëzimit të vërtetë."

83 : 20

۞ وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ

"Çfarë të shtyu të nxitosh para popullit tënd, o Musa?"

84 : 20

قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ

Ai tha: "Ata janë duke ndjekur gjurmët e mia e unë nxitova te Ti, o Zoti im, që të jesh i kënaqur me mua."

85 : 20

قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ

Allahu tha: "Ne e kemi sprovuar popullin tënd gjatë mungesës sate dhe Samiriu i ka çuar në humbje ata."

86 : 20

فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي

Kështu, Musai u kthye te populli i tij i zemëruar e i pikëlluar dhe tha: "O populli im, a nuk ju dha Zoti juaj një premtim të mirë? A aq e gjatë ju duk koha apo deshët që t'ju godasë zemërimi i Zotit tuaj, ndërkohë që e thyet premtimin që më dhatë?"

87 : 20

قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ

Ata thanë: "Ne nuk e thyem premtimin që të dhamë me vullnetin tonë, por u ngarkuam me stolitë e popullit (të Faraonit), kështu që i hodhëm ato (në zjarr) e po ashtu i hodhi edhe Samiriu."