पवित्र कुरअानको अर्थको अनुवाद - पश्तो भाषामा अनुवाद : सरफराज ।
رقم الصفحة:
34
:
14
وَاٰتٰىكُمْ مِّنْ كُلِّ مَا سَاَلْتُمُوْهُ ؕ— وَاِنْ تَعُدُّوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ لَا تُحْصُوْهَا ؕ— اِنَّ الْاِنْسَانَ لَظَلُوْمٌ كَفَّارٌ ۟۠
او څه چې تاسې غوښتي هغه ټول يې درکړي. که تاسې وغواړئ چې د الله لورینې وګڼئ هیڅکله يې پوره نه شئ شمیرلی بې له شکه چې انسان ډیر تیری کوونکی او ډير ناشکره دی.
التفاسير:
35
:
14
وَاِذْ قَالَ اِبْرٰهِیْمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ اٰمِنًا وَّاجْنُبْنِیْ وَبَنِیَّ اَنْ نَّعْبُدَ الْاَصْنَامَ ۟ؕ
او اې محمده! هغه وخت یاد کړه چې ابراهیم وویل: ای زما ربه! دغه د مکې ښار د امن ځای وګرځوه او ما او زما اولاده له دې نه وژغوره چې د بوتانو عبادت وکړو.
التفاسير:
36
:
14
رَبِّ اِنَّهُنَّ اَضْلَلْنَ كَثِیْرًا مِّنَ النَّاسِ ۚ— فَمَنْ تَبِعَنِیْ فَاِنَّهٗ مِنِّیْ ۚ— وَمَنْ عَصَانِیْ فَاِنَّكَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
اې زما ربه! دغو بوتانو ډیر خلک لار ورکې کړي دي. نو چا چې زما مننه وکړه هغه زما د ډلې دی. او چا چې له ما نه سرغړونه کړې ده نو ته ښه بښونکی [۲۴] او ډیر مهربان يې.
[۲۴] ته کولای شي چې له ګناهونو سره يي وبښي او یا ته د توبي توان ورکړې چې توبه وباسي او ته يي وبښي( البحر المحیط لابي حیان الاندلسي الغرناطي).
التفاسير:
37
:
14
رَبَّنَاۤ اِنِّیْۤ اَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِیْ بِوَادٍ غَیْرِ ذِیْ زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّمِ ۙ— رَبَّنَا لِیُقِیْمُوا الصَّلٰوةَ فَاجْعَلْ اَفْىِٕدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِیْۤ اِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُوْنَ ۟
ای زما ربه! ما خپل ځیني بچیان په یوه بې کښته او بې اوبو ناو کې ستا د ویاړمن کور تر څنګ میشت کړل او ای پروردګاره! دا مې ځکه وکړل چې لمونځ قائم کړي نو ته د خلکو زړونه د هغوی په لور را مات کړه او ته هغوی ته هر ډول میوې ور په برخه کړه ښايې چې هغوی شکر وباسې.
التفاسير:
38
:
14
رَبَّنَاۤ اِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِیْ وَمَا نُعْلِنُ ؕ— وَمَا یَخْفٰی عَلَی اللّٰهِ مِنْ شَیْءٍ فِی الْاَرْضِ وَلَا فِی السَّمَآءِ ۟
ای زمونږ ربه! تاته زمونږ پټ او ښکاره ټول معلوم دي او په ځمکه او اسمان کې داسې څه نشته چې له الله نه دې پټ وي.
التفاسير:
39
:
14
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِیْ وَهَبَ لِیْ عَلَی الْكِبَرِ اِسْمٰعِیْلَ وَاِسْحٰقَ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ لَسَمِیْعُ الدُّعَآءِ ۟
د ثنا وړ یوازې همغه الله دی چې په آخري عمر کې يي اسماعیل او اسحق راته وبښل بې له شکه چې زما رب ارو مرو د دعا اوریدونکی (منونکی) دی.
التفاسير:
40
:
14
رَبِّ اجْعَلْنِیْ مُقِیْمَ الصَّلٰوةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِیْ ۖۗ— رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَآءِ ۟
اي زما ربه! ما لمونځ ودروونکی وګرځوه او زما اولدې ته هم همدا توان ورکړه. اې زمونږ ربه! دعا مې ومنه.
التفاسير:
41
:
14
رَبَّنَا اغْفِرْ لِیْ وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِیْنَ یَوْمَ یَقُوْمُ الْحِسَابُ ۟۠
پروردګاره! ما زما مور[۲۵] او پلار او ټول مؤمنان په هغه ورځ وبښّ چې حساب او کتاب روان وي.
[۲۵] که دا دعاء يې د هغوی په ژوند کې کړی وي نو عني يي ده چې مؤمنا يي کړه چې ته يي وبښي او که له مرګ نه وروسته يي کړې وي نو له منع کیدلو نه له مرګ وروسته بیرته را ژوندی شو. وړاندې به يي کړې وي ځکه د الله له لورې له منخ کیدلو وروسته يې کافر ته دعا نه ده کړي( البحر المحیط لابی حیان الاندلسي الغر ناطي.)
التفاسير:
42
:
14
وَلَا تَحْسَبَنَّ اللّٰهَ غَافِلًا عَمَّا یَعْمَلُ الظّٰلِمُوْنَ ؕ۬— اِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیْهِ الْاَبْصَارُ ۟ۙ
او ای محمده! ګمان مه کوه چې الله پاک د ظالمانو له کړنو څخه غافله دی. خبره یوازې همدا ده چې الله يې هغې ورځې ته وروسته کوي چې سترګې پکې ټیغې راووځي.
التفاسير:
