വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (ഉസ്ബെക് വിവർത്തനം)
പേജ് നമ്പർ:
131
:
7
فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
Фиръавн аҳлида пишиқчилик, мўл-кўлчилик, арзончилик бўлса: "Биз ўзи шунга лойиқмиз", дедилар. Қурғоқчилик, қаҳатчилик ва турли касалликлар кенг авж олса, уни Мусо ва Бани Исроилдан кўришди. Аслида эса бу ишларнинг ҳаммаси Аллоҳ субҳонаҳунинг тақидири билан бўлган. Уларда на уларнинг ва на Мусонинг бирон улуши бор. Мусонинг уларга дуойи бад қилгани бор, холос. Лекин уларнинг кўплари буни билмайдилар-да, Аллоҳни қўйиб, бошқалардан кўраверадилар.
التفاسير:
132
:
7
وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ
Фиръавн қавми Мусо алайҳиссаломга қайсарлик қилиб: "Бизга ҳар қандай оят-аломат келтирсанг ҳам, қилаётган ишларимизнинг нотўғри эканига ҳар қанча далил, ҳужжат олиб келсанг ҳам, барибир сенга иймон келтирмаймиз", дедилар.
التفاسير:
133
:
7
فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
Шунда Биз уларни ҳақни тан олмай, саркашлик билан ёлғонга чиқарганлари учун жазолаб, тўфон юбордик, уларнинг экинларини ҳам, меваларини ҳам оқизиб кетди. Чигирткаларни юбордик, уларнинг ҳосилларини еб-битирди. Битларни юбордик. Экинларини ҳам, сочларини ҳам бит босди. Бақаларни юбордик. Идишларига тўлиб олиб, таомларини айнитди, ётоқларига кириб, уйқуларини қочирди. Қонни юбордик. Қудуқ сувлари ҳам, аҳорлари ҳам қонга тўлди. Шуларнинг ҳаммасини бўлиб-бўлиб, бирин-кетин юбордик. Шунча уқубатлардан кейин ҳам яна Аллоҳга иймон келтиришдан ва Мусо алайҳиссалом олиб келган рисолатни ҳақ эканини тан олишдан бош тортдилар, ўзларини катта олдилар. Улар ботилдан бош кўтара олмайдиган, ҳақ сари юз бура олмайдиган осий қавм эди.
التفاسير:
134
:
7
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Мана шу азоб-уқубатларга дуч келишгач, Мусо алайҳиссаломга: "Эй Мусо, Пайғамбарлигинг ҳаққи-ҳурмати ва Парвардигорингнинг тавба билан балони даф қилиш ҳақидаги ваъдаси ҳаққи-ҳурмати биздан шу азобларни кўтаришини сўраб Аллоҳга дуо қилсанг ва бизни бу балолардан халос этсанг, сенга иймон келтирамиз ва сен билан Бани Исроилни қўйиб юборамиз", дедилар.
التفاسير:
135
:
7
فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ
Биз улардан азобни маълум муддатга кўтарган эдик, улар яна иймон келтириш ва Бани Исроилни қўйиб юбориш ҳақидаги ваъдаларини бузиб, кофирлигига чирмашиб олдилар ва Бани Исроилни Мусо билан қўйиб юборишдан бош тортдилар.
التفاسير:
136
:
7
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ
Белгиланган муддат келгач, азобимизни юбориб, уларни денгизга ғарқ қилдик. Бунга Аллоҳнинг оятларини ёлғонга чиқариб, улардаги кундек равшан ҳақдан юз ўгирганлари сабаб бўлди.
التفاسير:
137
:
7
وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ
Фиръавн қўлида хор бўлган Бани Исроилни ернинг машриқию мағрибига ворис айладик. Бу ерда Шом юртлари назарда тутиляпти. Аллоҳ бу юртларни баракотли қилган. Экинлари ва меваларини мўл-кўл, сероб айлаган. Эй Пайғамбар, Парвардигорингизнинг: «Бу ердан бечора бўлган зотларга инъом қилишни ва уларни одамларга етакчи қилиб қўйишни истаймиз», деган гўзал сўзлари тўла-тўкис юз берди. Фиръавннинг озорларига сабр қилганлари учун Аллоҳ уларга заминни маскан қилиб берди. Фиръавннинг экинзорларию қасрларини эса вайрон қилдик.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• الخير والشر والحسنات والسيئات كلها بقضاء الله وقدره، لا يخرج منها شيء عن ذلك.
Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам, эзгуликлар ҳам, ёвузликлар ҳам Аллоҳнинг қазойи қадари билан юз беради. Бирон иш Аллоҳнинг иродасидан четга чиқолмас.
• شأن الناس في وقت المحنة والمصائب اللجوء إلى الله بدافع نداء الإيمان الفطري.
Мусибат ва машаққат онида одам ўзининг ички табиий иймони билан Аллоҳга илтижо қилмоғи лозим.
• يحسن بالمؤمن تأمل آيات الله وسننه في الخلق، والتدبر في أسبابها ونتائجها.
Аллоҳнинг оятлари ва махлуқотлари борасидаги қонуниятлари ҳақида, уларнинг сабаб ва натижалари ҳақида тадаббур қилиш мўминга ярашади.
• تتلاشى قوة الأفراد والدول أمام قوة الله العظمى، والإيمان بالله هو مصدر كل قوة.
Аллоҳнинг буюк қуввати қаршисида ҳар қандай шахсларнинг, ҳар қандай давлатларнинг қуввати ҳеч нарса. Аллоҳга иймон келтириш ҳар бир қувватнинг манбаидир.
• يكافئ الله تعالى عباده المؤمنين الصابرين بأن يمكِّنهم في الأرض بعد استضعافهم.
Аллоҳ сабр қилган мўмин бандаларини мукофотлаб, бечораҳолликдан заминга эгалик қилиш даражасигача олиб чиқади.
