വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - തഫ്സീറുൽ മുഖ്തസർ ഉയ്ഘൂർ പരിഭാഷ
പേജ് നമ്പർ:
72
:
11
قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ
پەرىشتىلەر سارەگە بۇ خۇشخەۋەرنى يەتكۈزگەن چاغدا ئۇ ھەيرانلىق بىلەن: مەن ئاللىبۇرۇن تۇغۇتتىن قالغان موماي تۇرسام، ئېرىممۇ قېرىپ كەتكەن بوۋاي تۇرسا، قانداقسىگە تۇغىمەن؟ بۇ ياشتا تۇغۇش ئادەتتە يۈز بەرمەيدىغان غەلىتە بىر ئىشقۇ؟! دېدى.
التفاسير:
73
:
11
قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ
پەرىشتىلەر سارەنىڭ بۇ خەۋەردىن ھەيران قالغانلىقىنى كۆرۈپ: ئاللاھنىڭ ھۆكمى ۋە تەقدىرىدىن ھەيران قېلىۋاتامسەن؟ سەندەك بىرىگە ئاللاھنىڭ بۇنچىلىك ئىشقا قادىر ئىكەنلىكى مەخپىي ئەمەس. ئەي ئىبراھىم ئائىلىسى! -ئاللاھنىڭ رەھمىتى ۋە بەرىكىتى سىلەرگە بولسۇن- شۈبھىسىزكى، ئاللاھ سۈپەتلىرىدە ۋە ئىش-ھەرىكەتلىرىدە ئۇلۇغلاشقا ۋە ماختاشقا لايىق زاتتۇر، دېدى.
التفاسير:
74
:
11
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ
ئىبراھىم بەرگەن زىياپىتىگە ئېغىز تەگمىگەن مېھمانلىرىنىڭ پەرىشتىلەر ئىكەنلىكىنى بىلگەندىن كېيىن ئۇلاردىن ھېس قىلغان قورقۇنچ بىردىنلا يوقىلىپ، ئۆزىنىڭ ئۇزۇنغا قالماي ئالدى بىلەن ئىسھاق، ئاندىن كېيىن يەئقۇب ئىسىملىك بالىسى بولىدىغانلىقى ھەققىدىكى خۇشخەۋەر كەلگەندە لۇت قەۋمىدىن ئازابنى كېچىكتۈرۈپ، لۇتنى ۋە ئۇنىڭ ئائىلە-تاۋابىئاتلىرىنى قۇتۇلدۇرۇپ قېلىش ھەققىدە ئەلچىلىرىمىز بىلەن مۇنازىرىلىشىشكە باشلىدى.
التفاسير:
75
:
11
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّٰهٞ مُّنِيبٞ
ئىبراھىم ھەقىقەتەن ئازابنىڭ كېچىكىشىنى ياخشى كۆرىدىغان، پەرۋەردىگارىغا كۆپ يالۋۇرىدىغان، كۆپ دۇئا قىلىدىغان ۋە تەۋبە قىلىدىغان مۇلايىم زاتتۇر.
التفاسير:
76
:
11
يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ
پەرىشتىلەر: ئەي ئىبراھىم! لۇت قەۋمى ھەققىدىكى بۇ مۇنازىرىنى قويغىن. شۈبھىسىزكى، پەرۋەردىگارىڭنىڭ ئۇلارغا ئالدىن بېكىتكەن ئازابنى چۈشۈرۈش ھەققىدىكى بۇيرۇقى كېلىپ بولدى، لۇت قەۋمىگە چوقۇم ئېغىر ئازاب كېلىدۇ، بۇنى نە مۇنازىرىلىشىش بىلەن، نە دۇئا قىلىش بىلەن قايتۇرغىلى بولمايدۇ.
التفاسير:
77
:
11
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ
پەرىشتىلەر لۇتنىڭ يېنىغا ئىنسان شەكىلدە كەلگەن بولغاچقا، لۇت ئۇلارنىڭ كەلگەنلىكىدىن بىئارام بولۇپ، ئاياللارنى قويۇپ ئەرلەردىن شەھۋىتىنى قاندۇرىدىغان قەۋمىنىڭ ئۇلارغا بىرەر يامانلىق قىلىپ قويۇشىدىن ئەنسىرەپ يۈرىكى سىقىلدى ھەمدە: بۇ قىيىن بىر كۈندۇر، دېدى. چۈنكى ئۇ قەۋمىنى مېھمانلىرىغا چېقىلىدۇ، دەپ ئويلايتتى.
التفاسير:
78
:
11
وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ
لۇت قەۋمى ئۇنىڭ مېھمانلىرى بىلەن شەھۋىتىنى قاندۇرۇش مەقسىتىدە ئالدىراپ-سالدىراپ كېلىشتى. بۇرۇندىن تارتىپ ئۇلارنىڭ ئاياللارنى قويۇپ ئەرلەر ئارقىلىق شەھۋەتلىرىنى قاندۇرىدىغان مۇشۇنداق ناچار ئادىتى بار ئىدى. لۇت قەۋمىنى جىنايەتتىن ساقلاپ قېلىش ئۈچۈن مېھمانلىرى ئالدىدا بولسىمۇ ئۆزىنىڭ يۈزىنى قىلىشىنى ئېيتىپ: ئۆزۈڭلارنىڭ قىز-ئاياللىرىدىن چىققان بۇ قىزلىرىمنى نىكاھىڭلارغا ئېلىڭلار، چۈنكى ئۇلار سىلەر ئۈچۈن ناچار ئىشلارنى قىلغاندىن ھالالدۇر. ئاللاھتىن قورقۇڭلار، مېھمانلىرىم ئالدىدا مېنى نومۇسقا قويماڭلار. ئەي قەۋمىم! ئاراڭلاردا بۇ قەبىھ قىلمىشتىن توسىدىغان ئەقلى-ھۇشى جايىدا بىرەر ئادەم يوقمۇ؟ دېدى.
التفاسير:
79
:
11
قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ
لۇتنىڭ قەۋمى ئۇنىڭغا: ھەي لۇت! سەنمۇ بىلىسەن، بىز سېنىڭ قىزلىرىڭ ۋە قەۋمىڭ ئىچىدىكى ئاياللارغا قىزىقمايمىز. سەن بىزنىڭ نېمە قىلماقچى ئىكەنلىكىمىزنى ئوبدان بىلىسەن. بىزنىڭ كۆڭلىمىز پەقەت ئەرلەرنىلا تارتىدۇ، دېيىشتى.
التفاسير:
80
:
11
قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ
لۇت: كاشكى مېنىڭ سىلەرگە قارشى تۇردىغان كۈچ -قۇۋۋىتىم ياكى مېنى ھىمايە قىلىدىغان جەمەتىم بولسا ئىدى، سىلەرنى مېھمانلىرىمغا چىقىلىشتىن توسۇپ قالغان بولاتتىم، دېدى.
التفاسير:
81
:
11
قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ
پەرىشتىلەر لۇتقا: ئەي لۇت! شۈبھىسىزكى بىز ئاللاھ ئەۋەتكەن ئەلچىلەردۇرمىز، قەۋمىڭ ساڭا ھەرگىزمۇ يامانلىق قىلالمايدۇ. سەن ئائىلەڭدىكىلەرنى ئېلىپ كېچىنىڭ زۇلمەت ۋاقتىدا بۇ كەنتتىن چىقىپ كەتكىن. سىلەردىن ھېچكىم ئارقىسىغا قارىمىسۇن، پەقەت ئايالىڭلا چوقۇم بۇيرۇقۇڭغا خىلاپلىق قىلىپ ئارقىسىغا قارايدۇ. چۈنكى ئۇمۇ قەۋمىڭگە ئوخشاش ئازابقا دۇچار بولىدۇ. شەكسىزكى ئۇلار ھالاك قىلىنىدىغان ۋاقىت تاڭ ۋاقتى بولۇپ، بۇ يېقىن ۋاقىتتۇر، دېدى.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• بيان فضل ومنزلة خليل الله إبراهيم عليه السلام، وأهل بيته.
بۇ ئايەتلەر ئاللاھنىڭ دوستى ئىبراھىمنىڭ ۋە ئۇنىڭ ئائىلىسىنىڭ پەزىلىتى ۋە مەرتىۋىسىنى بايان قىلىپ بېرىدۇ.
• مشروعية الجدال عمن يُرجى له الإيمان قبل الرفع إلى الحاكم.
ئىمان ئېيتىشى ئۈمىد قىلىنىدىغان كىشى ھەققىدە ھاكىمغا ئېلىپ بېرىلىشتىن ئىلگىرى مۇنازىرىلىشىشنىڭ يوللۇق ئىكەنلىكىنى ئىپادىلەيدۇ.
• بيان فظاعة وقبح عمل قوم لوط.
لۇت قەۋمىنىڭ قىلمىشىنىڭ ئىنتايىن قەبىھ ۋە ناچار قىلمىش ئىكەنلىكىنى بايان قىلىدۇ.
