വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (തായ് വിവർത്തനം).
പേജ് നമ്പർ:
166
:
3
وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
และสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเจ้าจากการถูกฆ่า มีบาดแผล และความปราชัยในสงครามอุหุดในตอนที่กองทัพของพวกเจ้าและกองทัพของบรรดาผู้ตั้งภาคีได้เผชิญหน้ากันนั้น เป็นเพราะการอนุมัติของอัลลอฮ์และความเดชานุภาพของพระองค์ โดยมีเป้าหมายเพื่อจะเปิดเผยธาตุแท้ของบรรดาผู้ศรัทธาที่สัตย์จริง
التفاسير:
167
:
3
وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ
และเพื่อจะเปิดเผยธาตุแท้ของบรรดาผู้กลับกลอก ครั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาว่า: พวกเจ้าจงต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์ หรือจงปกป้อง (บ้านเมือง) กันเถิด ด้วยการเข้าร่วมกับบรรดามุสลิมให้มีจำนวนมาก พวกเขากล่าวว่า: ถ้าหากเรารู้ว่ามีการสู้รบ แน่นอนเราจะตามพวกเจ้าไป แต่ทว่าเราไม่เห็นว่ามันจะมีการสู้รบกันระหว่างพวกเจ้ากับฝ่ายศัตรูเลย โดยที่พวกเขาในเวลานั้นอยู่ใกล้กับการปฏิเสธศรัทธายิ่งกว่าการศรัทธาเสียอีก เพราะพวกเขากล่าวด้วยปากของพวกเขาซึ่งสิ่งที่มิได้อยู่ในหัวใจของพวกเขา และอัลลอฮ์ทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่พวกเขาปิดบังในหัวอกของพวกเขา และพระองค์จะทรงลงโทษพวกเขา
التفاسير:
168
:
3
ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
พวกเขาคือบรรดาผู้ที่ไม่ออกไปช่วยสู้รบ พวกเขาได้กล่าวแก่พี่น้องของพวกเขาที่ประสบความทุกข์ยากในสงครามอุหุดว่า: ถ้าหากพวกเขาเชื่อฟังเราโดยไม่ออกไปสู้รบ แน่นอนพวกเขาก็จะไม่ถูกฆ่า จงกล่าวตอบพวกเขาเถิด (โอ้นบีเอ๋ย) ว่า: หากความตายได้มาเยือนพวกเจ้า พวกเจ้าจงปัดความตายนั้นให้พ้นจากตัวของพวกเจ้าเองเสียก่อนเถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริงในสิ่งที่พวกเจ้ากล่าวอ้าง และสาเหตุที่พวกเจ้ารอดพ้นจากความตายคือการนั้งอยู่เฉย ๆ โดยไม่ออกไปต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์
التفاسير:
169
:
3
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ
และเจ้าจงอย่าคิดเป็นอันขาด (โอ้นบีเอ๋ย) ว่าบรรดาผู้ที่ถูกฆ่าในการต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ตาย เปล่าเลย หากแต่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ณ ที่พระเจ้าของพวกเขาในสถานที่ที่มีเกียรติเป็นการเฉพาะ โดยที่พวกเขาได้รับปัจจัยยังชีพที่หลากหลายชนิดที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น
التفاسير:
170
:
3
فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
แท้จริงพวกเขารื่นเริงอยู่กับความสุข และปลาบปลื้มอยู่กับความดีในสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานให้แก่พวกเขาจากความกรุณาของพระองค์ พวกเขาหวังและเฝ้ารอการกลับมาของพี่น้องของพวกเขาที่อยู่ในโลกดุนยา หากว่าพวกเขาถูกฆ่าในหนทางของอัลลอฮ์ พวกเขาก็จะได้รับความกรุณา(จากอัลลอฮฺ)เหมือนพวกเขา และไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญกับเหตุการณ์วันโลกหน้า และพวกเขาจะไม่เสียใจกับส่วนแบ่งแห่งโลกดุนยาที่หลุดมือพวกเขาไป
التفاسير:
171
:
3
۞ يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
พวกเขามีความปิติยินดีพร้อม ๆ กับผลบุญอันใหญ่หลวงจากอัลลอฮ์ที่รอพวกเขาอยู่ และผลบุญอันใหญ่หลวงนั้นจะถูกเพิ่มขึ้นอีก และแท้จริงพระองค์นั้นจะไม่ทรงทำให้ผลตอบแทนของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นโมฆะ แต่ทว่าพระองค์จะทรงให้ผลตอบแทนของพวกเขาอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ยิ่งกว่านั้นพระองค์จะทรงเพิ่มผลตอบแทนให้พวกเขามากขึ้น
التفاسير:
172
:
3
ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ
บรรดาผู้ที่น้อมรับคำสั่งของอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์ในตอนที่พวกเขาถูกเชิญชวนให้ออกไปสู้รบในหนทางของอัลลอฮ์และเผชิญหน้ากับบรรดาผู้ตั้งภาคีในสงคราม “หัมรออฺ อัลอะสัด” ที่เกิดถัดจากสงครามอุหุด หลังจากที่พวกเขาได้ประสบกับบาดแผลในสงครามอุหุด แต่บาดแผลเหล่านั้นไม่สามารถหักห้ามพวกเขาจากตอบรับการเรียกร้องของอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์ได้ สำหรับบรรดาผู้กระทำความดีในหมู่พวกเขา และยำเกรงต่ออัลอฮ์ด้วยการปฏิบัติตามคำสั่งใช้และออกห่างจากคำสั่งห้ามต่าง ๆ ของพระองค์ จะได้รับผลตอบแทนอันใหญ่หลวงจากอัลลอฮ์ นั้นก็คือ สวนสวรรค์
التفاسير:
173
:
3
ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ
บรรดา(ผู้ศัรทธา)ที่เมื่อมีบรรดาผู้ตั้งภาคีบางคนได้กล่าวแก่พวกเขาว่า: แท้จริงพวกกุร๊อยชฺที่นำทัพโดยอบูซุฟยาน ได้รวมตัวครั้งใหญ่เพื่อที่จะสู้รบและขจัดพวกเจ้าออก ดังนั้นพวกเจ้าจงระวังและเกรงกลัวการเผชิญหน้ากับพวกเขา แต่แล้วคำขู่นี้ได้(ทำให้พวกเขา)เพิ่มความเชื่อมั่นต่ออัลลอฮ์และความมั่นใจในสัญญาณของพระองค์ จากนั้นบรรดาผู้ศรัทธาก็ได้ออกไปเผชิญหน้ากับบรรดาผู้ตั้งภาคีโดยที่บรรดาผู้ศรัทธากล่าวว่า: อัลลอฮฺนั้นทรงเป็นที่เพียงพอแล้วสำหรับเรา และพระองค์ทรงเป็นผู้ที่เรามอบหมายการงานของเราแด่พระองค์ที่ดีเยี่ยม
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• من سنن الله تعالى أن يبتلي عباده؛ ليتميز المؤمن الحق من المنافق، وليعلم الصادق من الكاذب.
ส่วนหนึ่งจากกฎสภาวการณ์ของอัลลอฮ์คือ พระองค์จะทรงทดสอบปวงบ่าวของพระองค์ เพื่อแยกแยะผู้ศรัทธาที่แท้จริงออกจากผู้กลับกลอก และเพื่อจะทรงรู้ถึงผู้สัตย์จริงกับผู้โกหก
• عظم منزلة الجهاد والشهادة في سبيل الله وثواب أهله عند الله تعالى حيث ينزلهم الله تعالى بأعلى المنازل.
ความใหญ่หลวงของสถานะของการญิฮาดและการเสียชีวิต(ชะฮีด)ในหนทางของอัลลอฮ์และผลตอบแทนของพวกเขา ณ ที่อัลลอฮ์ ตะอาลา โดยที่พระองค์จะทรงประทานที่พำนักอันสูงส่งให้แก่พวกเขา
• فضل الصحابة وبيان علو منزلتهم في الدنيا والآخرة؛ لما بذلوه من أنفسهم وأموالهم في سبيل الله تعالى.
ความประเสริญของบรรดาเศาะหาบะฮ์และบอกถึงสถานะอันสูงส่งของพวกเขาในโลกนี้และโลกหน้า เนื่องด้วยพวกเขาได้ทุ่มเทแรงกายและแรงทรัพย์ของพวกเขาในหนทางของอัลลอฮ์ ตะอาลา
