വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (തായ് വിവർത്തനം).
100
:
2
أَوَكُلَّمَا عَٰهَدُواْ عَهۡدٗا نَّبَذَهُۥ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
และความเลวร้ายประการหนึ่งของชาวยิวคือ คราใดที่พวกเขาได้รับคำมั่นสัญญาใดๆ ไว้ (ซึ่งรวมถึงการเชื่อต่อสิ่งที่คำภีร์อัล-เตารอตฺได้บ่งชี้ถึงการเป็นนบีของมูหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม) กลุ่มหนึ่งในพวกเขาก็เหวี่ยงสัญญานั้นทิ้ง ยิ่งกว่านั้นส่วนใหญ่ของชาวยิวเหล่านั้นไม่ศรัทธาต่อสิ่งที่อัลลอฮฺ ตะอาลา ได้ประทานลงมาอย่างแท้จริง เพราะการศรัทธาที่แท้จริงนั้นจะต้องนำไปสู่การปฏิบัติตามคำสัญญา
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• المؤمن الحق يرجو ما عند الله من النعيم المقيم، ولهذا يفرح بلقاء الله ولا يخشى الموت.
ผู้ศรัทธาที่แท้จริงนั้น เขาจะหวังในสิ่งที่อยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ จากความสุขสบายที่มีตลอดไป และด้วยเหตุนี้แหละที่พวกเขานั้นรู้สึกดีอกดีใจต่อการที่จะไปพบเจอกับอัลลอฮฺโดยที่ไม่กลัวต่อความตาย
• حِرص اليهود على الحياة الدنيا حتى لو كانت حياة حقيرة مهينة غير كريمة.
ชาวยิวมีความปรารถนาต่อการใช้ชีวิตบนโลกนี้อย่างมาก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นชีวิตที่ไร้ค่าไร้เกียรติและอัปยศไม่สง่างามก็ตาม
• أنّ من عادى أولياء الله المقربين منه فقد عادى الله تعالى.
ผู้ที่ทำตัวเป็นศัตรูต่อผู้ที่ใกล้ชิดอัลลอฮ์ ดังนั้นแท้จริงเขาทำตัวเป็นศัตรูต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา เช่นกัน
• إعراض اليهود عن نبوة محمد صلى الله عليه وسلم بعدما عرفوا تصديقه لما في أيديهم من التوراة.
การผินหลังของชาวยิวในการไม่ยอมรับการเป็นนบีของมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม นั้น ได้เกิดขึ้นภายหลังที่พวกเขารู้ว่ามันเป็นการยืนยันถึงความสัจจริงของสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์อัตเตารอตที่มีอยู่ในมือของพวกเขา
• أنَّ من لم ينتفع بعلمه صح أن يوصف بالجهل؛ لأنه شابه الجاهل في جهله.
ผู้ที่ไม่ได้รับประโยชน์จากความรู้ของเขา สมควรที่เขาจะถูกเรียกว่าโง่ เพราะว่าเขานั้นเหมือนกับคนโง่ในความไม่รู้ของเขา
