വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
73
:
6
وَهُوَ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّ ؕ— وَیَوْمَ یَقُوْلُ كُنْ فَیَكُوْنُ ؕ۬— قَوْلُهُ الْحَقُّ ؕ— وَلَهُ الْمُلْكُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّوْرِ ؕ— عٰلِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ ؕ— وَهُوَ الْحَكِیْمُ الْخَبِیْرُ ۟
و او ذاتی است که آسمانها و زمین را به حق آفرید، و روزی که الله به چیزی میفرماید: باش، ناگهان موجود میشود، آنگاه که در روز قیامت میفرماید، بهپاخیزید، بیدرنگ بهپامیخیزند، سخن او تعالی، سخن راستی است که بهطور قطع واقع خواهد شد، و فرمانروایی روز قیامت آنگاه که اسرافیل برای بار دوم در صور میدمد فقط برای او تعالی است، هرچه را پنهان و آشکار است میداند، و در آفرینش و تدبیرش بسیار داناست، و چنان ذات آگاهی است که هیچچیز بر او پنهان نمیماند، زیرا امور نهانی نزد او همانند امور آشکار است.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• الداعية إلى الله تعالى ليس مسؤولًا عن محاسبة أحد، بل هو مسؤول عن التبليغ والتذكير.
دعوتگر بهسوی الله تعالی، مسئول محاسبۀ هیچکس نیست، بلکه مسئول تبلیغ و یادآوری است.
• الوعظ من أعظم وسائل إيقاظ الغافلين والمستكبرين.
اندرزدادن از بزرگترین وسایل بیداری غافلان و مستکبران است.
• من دلائل التوحيد: أن من لا يملك نفعًا ولا ضرًّا ولا تصرفًا، هو بالضرورة لا يستحق أن يكون إلهًا معبودًا.
یکی از دلایل توحید چنین است: کسیکه مالک هیچ نفع و ضرر و تصرفی نیست، ناگزیر سزاوار نیست که إله و معبود باشد.
